ஸ்ரீ காயத்ரி சித்தரின் வழிகாட்டல் - 03

சீதாஎலிய ஆலயத்திலிருந்து அனைவருமாக குடும்பத்துடன் காயத்ரி கோவிலிற்கு சென்றோம். மலையடிவாரத்தில் வழமையான எமது கோயில்கள் போன்ற அமைப்பு இல்லாமல் வட இந்திய பாணியில் கட்டப்பட்டிருந்தது. நாம் செல்லும் நேரம் கோயில் மூடிவிட்டார்கள். நானும் ஆவலுடன் சாமி எங்கே இருக்கிறார் என்பதைப் பார்க்க கோயிலின் ஒரு பக்கமாக பச்சை மூங்கில் மரங்களுக்கு அடியில் ஒரு நாற்காலியில் வெள்ளை உடை உடுத்தி கால்களை நீட்டி ஒரு cushion ball இற்கு மேல் வைத்துக்கொண்டு கீழே இருக்கும் மரக்கறித்தோட்டத்தை பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறார்! எனக்கோ ஆவலைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவருக்கு அருகில் கோயில் பூசகர் கீழே அமர்ந்திருக்கிறார். 

அவர் மெல்ல முகத்தைத் திருப்பினால் ஆம் அதுவரை படத்தில் பார்த்த சுவாமிகள்தான்! மெதுவாக எழும்பி எங்கிருந்து வாரிங்கப்பா? என்றார் அதற்கு நான் மாத்தளையிலிருந்து என்று பதில் சொல்ல வாங்கப்பா என்று தனது இருப்பிடம் நோக்கி நடக்கத்தொடங்கினார். 

உள்ளே சென்று அலுவலகத்திற்குள் சென்று கைகளில் படங்கள், விபூதி எடுத்துக்கொண்டு வந்து தனது நாற்காலிக்கு அருகில் இருக்கும் சிறிய மேசையில் வைத்துக்கொண்டு அனைவரையும் வரச்சொல்லி விபூதி பூசிவிட்டார். விபூதி பூசிவிடும் போது ஒவ்வொருவருக்கும் மேசையிலிருந்து படங்கள் கொடுத்தார். 

பிறகு மாத்தளையில் இருப்பதால் ஒவ்வொரு பௌர்ணமிக்கும் வந்தால் ஸ்ரீ இலங்காதீஸ்வரரிற்கு அபிஷேகமும், யாகமும் நடக்கும் நீங்களே உங்கள் கைகளால் அபிஷேகம் செய்து யாகத்தில் ஆகுதி போடலாம் என்று கூறினார்.  அனைவரும் புறப்படும்போது என்னைப் பார்த்து "தம்பி, பௌர்ணமிக்கு கட்டாயம் வந்திருங்கப்பா" என்று கூறினார். 

என்னை சுவாமிகள் அதற்கு முன்னர் பார்த்ததில்லை. அவர் கடிதம் அனுப்பி நான் காயத்ரி சாதனை செய்துவருவது பற்றி அவருடன் உரையாடவில்லை. அதற்கு முன்னர் இரண்டு தடவை அதுவும் ஒரு வருடத்திற்கு முன்னர் தொலைபேசியில் உரையாடியிருப்பேன். அப்படியிருந்தாலும்  நான் தான் அது என்று அடையாளம் கண்டிருப்பாரோ என்று ஒரு ஐயம், ஆனால் நான் ஒன்றும் சொல்லவில்லை "சரி சுவாமி" என்று சொல்லிவிட்டு வந்து விட்டேன். 

வாகனத்தில் வந்து அமர்ந்து விட்டு எல்லோருக்கும் என்ன கொடுத்திருக்கிறார் என்று பார்த்தால் ஆச்சரியம் மற்றவர்கள் அனைவருக்கும் காயத்ரி தேவியின் படமும் மந்திரமும் உள்ள படங்கள் கொடுத்திருக்க எனக்கு மட்டும் அலுமீனியத்தில் அச்சிடப்பட்ட தனது படத்தை தந்திருக்கிறார். இது எனக்கு மிகுந்த ஆச்சரியமும் மகிழ்ச்சியும்!

சுவாமி எனக்குத்தன் கைகளால் தந்த முதல் படம்

உள்ளூர எனது சாதனை சுவாமிகளுக்குத் தெரிந்திருக்கிறது, என்று மகிழ்ச்சி! எனினும் கடைசியாக அவர் கூறிய "பௌர்ணமிக்கு வந்திருங்க, அப்பா" என்ற வார்த்தை எனது காதில் ஒலித்துக்கொண்டு இருந்தது. 

வீடு வந்து சேர்ந்தது அவர் தந்த படத்தை பிரேம் போட்டு அகத்தியர் படத்துடன் எனது சாமித்தட்டில் வைத்துக்கொண்டு எனது சாதனையைத் தொடராலானேன். 

சிறிது நாட்களில் பௌர்ணமி வர இருக்கிறது. இலங்கையைப் பொறுத்தவரை பௌர்ணமி புனித நாள், விடுமுறை! எனினும் படிக்கும் மாணவனாகிய எனக்கு கட்டாயம் வகுப்பு இருக்கும். எனினும் நான் அம்மாவிடம் உரிமையாக சுவாமி பௌர்ணமிக்கு கட்டாயம் வரவேண்டும் என்று சொல்லி இருக்கிறார் அதனால் நான் போகப் போகிறேன் என்று உறுதியாகச் சொல்லிவிட்டேன். 

எனது நண்பரின் மாமா வீடு நுவரெலியாவில் இருக்கிறது. அவர்கள் வீட்டிற்கு நானும் எனது நண்பனும் சென்று முதல் நாள் தங்கி பின்னர் அதிகாலையில் இலங்காதீஸ்வரரிற்கு அபிஷேகம் செய்து பௌர்ணமி யக்ஞத்தில் கலந்து கொள்வதாக உத்தேசம்!

பிடிவாதக்காரனாகிய நான் திட்டமிட்ட படியே நண்பனையும் கூட்டிக்கொண்டு பௌர்ணமிக்கு முதல் நாள் நுவரெலியா சென்று அடுத்த நாள் பூஜை முடிந்தது கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் நபர்கள் சுவாமியிடம் ஆசிக்காக வரிசையில் நிற்பார்கள். அவர் காயத்ரி கோயிலில் தனது படத்திற்கு கீழே இருந்து எல்லோரது நெற்றியிலும் விபூதி பூசி ஆசி வழங்கிக்கொண்டு இருப்பார். நானும் நண்பனும் வரிசையில் நின்று கொண்டோம். ஒவ்வொருவராக நகர நகர எனது முறையும் வந்தது, எனக்கு நெற்றியில் விபூதி பூசிவிட்டு என்னைக் கூர்ந்து பார்த்து விட்டு தனது இடப்பக்கத்தில் நிற்கும் படி கூறினார். நானும் நின்று கொண்டிருந்தேன். ஒவ்வொருவராக ஆசி வாங்கி முடிந்தபின்னர் எனது கையப்பிடித்து வாங்கப்பா என்று கோயிலில் இருந்து ஆசிரமத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார். சாமி உள்ளே சென்றது ஆசிரமக் கதவு அடைக்கப்பட்டது.

என்னை அமரும் படி கூறிவிட்டு ஒரு அறைக்குள் சென்று கைகளில் சாப்பாட்டு பார்சல் எடுத்துக்கொண்டு வந்து அமர்ந்திருந்தவர்களுக்கு கொடுத்தார். எனது முறை வரும்போது எனக்கும் ஒரு பார்சல் தந்தார். நான் சாப்பிட்டு விட்டு எனக்காக வெளியே காத்திருந்த நண்பனைக் காண வந்தேன். சிறுவர்களான எமக்கு ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. சற்று நேரத்தில் சாமி வெளியே வந்து வெளியில் காத்திருந்த எல்லா பிச்சைக்காரர்களுக்கும் பணமும், சாப்பாட்டு பார்சலும் தனது கைகளால் கொடுத்துக்கொண்டிருந்தார். எல்லாம் முடியும் வரை காத்திருந்து சாமிகளிடன் சென்று சென்று வருகிறேன் என்று சொல்ல, "அடுத்த பௌர்ணமிக்கு கட்டாயம் வாங்கப்பா" என்றார். 

அதன் பின்னர் இருவருமாக பஸ் ஏறி வீடு வந்து சேர்ந்தோம். அன்று என்னை சாமியிடம் கூட்டிச்சென்ற நண்பன் தான் எதிர்காலத்தில் எனது மைத்துனன் ஆனார். ஆம் அவரது தங்கைதான் எனது மனைவி! 

பௌர்ணமிப் பூஜை மிகுந்த அமைதியாகவும், ஆனந்தமாகவும் இருந்தது! அடுத்து எப்போது வருவோம் என்ற மன நிலையை ஆக்கியிருந்தது.