1920களின் மத்தியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட (ஏற்கனவே இயற்கையில் இருந்த ஒன்று அறியப்பட்ட) நிகழ்வு உலகின் சிந்தனைப்போக்கை பெருமளவில் புரட்டிப்போட்டது.
இயற்கை உலகு எப்படி இயங்குகிறது என்பது பற்றிய புரிதல் அதுவரை ஐசாக் நியுட்டனின் பாரம்பரிய இயற்பியல் விதிகளிலேயே பெரும்பாலும் தங்கியிருந்தன.
இந்தக்கண்டுபிடிப்பு என்னவென்றால்,
உப அணுத்துணிக்கைகள் (sub atomic) தமது இயல்பை மந்தாரமான மேகமூட்டம் போலவும், நிலையற்ற ஒழுகற்ற தன்மை கொண்டவை என்பதை அறிந்துகொண்டமையே
ஆக நாம் உறுதியான, அசையாமல் இருக்கும் என்று நம்பிக்கொண்டு இருந்த பௌதீக பிரபஞ்சத்தின் ஆழத்தில் நிலையற்ற தன்மையும், தொடர்சியான அசைவும், குழப்பமும் இருக்கிறது என்பதை இயற்பியல் உலகம் புரிந்து கொண்டது.
இது பௌதீக இயற்கையை புரிந்து கொள்வதில் விஞ்ஞானிகளுக்கு பெரும் சிந்தனைப் புரட்சியை ஏற்படுத்தியது.
மேலே, உப அணுத்துணிக்கைகள் (sub atomic) தமது இயல்பை மந்தாரமான மேகமூட்டம் போலவும், நிலையற்ற ஒழுகற்ற தன்மை கொண்டவை என்பதை அறிந்துகொண்டமையே.
இதற்கு வித்திட்ட சம்பவங்கள் என்ன என்பது பற்றிப் பார்ப்போம்.
மேற்கத்தேயத்தின் அறிவியல் ( நான் இப்படித்தான் பயன்படுத்த விரும்புகிறேன், ஏனெனில் சாதாரண இயற்பியலோ, குவாண்டம் கோட்பாட்டின் கூறுகள் மேற்கிற்குத்தான் புதிய கண்டுபிடிப்பே தவிர இந்திய தத்துவ ஞானத்திற்கோ, சீன தாவோயிசத்திற்கோ அல்ல) 1687 இல் ஐசேக் நியுட்டன் தனது Principia - Mathematical Principles of Natural Philosophy இனை வெளியிடுவதுன் ஆரம்பமாகிறது.
நியுட்டனின் இந்தப்பங்களிப்பு இயக்கவியலை உச்சத்திற்கு கொண்டு செல்கிறது. ஸ்தூல பௌதீக பொருட்கள் எப்படி இயக்கத்தை நடாத்துகிறது என்பதையும், அவற்றின் இயக்கத்தை நாம் எப்படி உய்த்தறிந்து கொள்ளலாம் என்பதையும் அவரது இந்த நூல் தெளிவாக வெளிப்படுத்தியது.
இதன் அடிப்படையில் 18ம் நூற்றாண்டில் லாபிளாஸ் என்பார் எல்லா துணிக்கைகளும் எதோ ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் நியுட்டனின் விதிகளுக்குள் இயங்கி அவற்றின் இயக்கத்தை எதிர்வுகூறக்கூடிய நிலைக்குள் இயங்குவதாகவும் கணித்து உறுதியாக நம்பினார். இதன் மூலம் அனைத்து பௌதீக இயக்கங்களையும் நியுட்டனின் சமன்பாடுகள் மூலம் கணிக்கலாம் என்று நம்பினார்.
எனினும் நியுட்டனின் கணிப்புகள் இயற்பியல் தத்துவங்கள் பௌதீக உலகின் இயக்கங்கள் பலவற்றையும், எல்லா சாத்தியங்களையும் விளக்க முடியாத குறைபாடுடையதாகவே இருந்தது.
ஆக நியுட்டன் தந்த இயற்பியல் தத்துவக் கோட்பாடுகள் பௌதீக உலகை முழுமையாக விளங்கமுடியாத தன்னிறைவற்ற கோட்பாடாகவே காணப்பட்டது.
அடுத்த பதிவில் நியுட்டனின் இயற்பியல் தத்துவத்தில் முழுமையில்லாத பாகத்தைப்பற்றி சற்று உரையாடுவோம்.
