தலைப்பு இல்லை

நண்பர் ஆசிரியர் Ramesh Sivagnanam அவர்கள் இன்றைய பாடசாலை மாணவர்களின் நிலை பற்றிய பதிவு கீழே. 

சுருக்கமாக வாழ்க்கையில் இலட்சியம் எதுவும் இல்லாமல் கண்டதே காட்சி கொண்டதே கோலம் என்ற சிந்தனையற்ற சமூகம் ஒன்று உருவாகி வருகிறது என்பதே செய்தி! 

நாம் எங்கு பிழைவிடுகிறோம்? தனிமனித முன்னேற்றம் என்று எதைப் பிள்ளைகள் மனதில் பதிவிக்கிறோம்? 

ஒருவன் தான் செய்வது தனக்கு இன்பம் பயக்கிறது என்ற மாயையினாலேயே தவறு செய்கிறான். எது இன்பம் என்பது பற்றிய தவறான புரிதல்! 

பெற்றோர்களது சிந்தனையை மேம்படுத்தும் வேலைத்திட்டங்களும் அவசியம் தேவை! 

கிட்டத்தட்ட பத்து வருடங்களுக்கு முன்னர் ஒரு தமிழ் திரைப்படம் ஒன்று வந்திருந்தது. பெயர் ஞாபகம் இல்லை, அந்தப் படத்தின் கதை சுருக்கமாக நான்கு இளைஞர்கள், அவர்களின் பெற்றோர்கள் குடிகாரர்கள், பொறுப்பற்றவர்கள், பிள்ளைகளைக் கவனிப்பதில்லை! அவர்கள் வாழும் சூழல் கொள்ளையும், போதைப் பொருள் பாவனையும் நிறைந்திருக்க இறுதியில் இவர்களும் கொள்ளையர்களாகவும், போதைக்கு அடிமையானவர்களானவர்களாவும், கிரிமினல்களாக மாறி இறப்பது தான் கதை! 

மனித மனத்திற்கு வலிமையாக கடிவாளம் ஒன்று இருக்க வேண்டும். அது பெரும்பாலும் பெற்றோர்களிடமிருந்து வருவதே பிள்ளைகளுக்கு ஆரோக்கியமான மனதைக் கட்டமைக்கும், அப்படி இல்லாவிட்டால் அவர்கள் வாழும் சமூகம் பெற்றோராக மாறி மனதின் விழுமியத்தை உருவாக்கும்! 

ஆசிரியர் ரமேஷ் அவர்கள் குறிப்பிட்ட பிரச்சனைகளில் பெற்றோர்களின் ஆற்றலின்மை, அறிவின்மை, நேரமின்மை என்பவை பெரும் பங்கு வகிக்கிறது. 

போதைப் பொருள் ஒழிக்கிறோம் என்று போதைப் பொருளைப் பற்றிய மேலதிக தகவல்களை பிள்ளைகளுக்கு கற்பிக்கும் NGO வகையறா விழிப்புணர்வுகளிலும் பார்க்க பிள்ளைகளின் மனதின் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான நுண்கலைகள், விளையாட்டுக்களில் பங்குபெற மிகுந்த ஊக்கத்துடன் சமூக நிகழ்வுகள் ஒழுங்குபடுத்த வேண்டும். 

போதைப் பொருளை தடுக்கிறோம் என்று துஷ்டர்களுடன் வம்பிழுப்பதை விட மனவலிமையும், துஷ்டர்கள் நெருங்காத மனதை உடைய வலிமையான பிள்ளைகளை உருவாக்குவதற்கு எல்லோரும் பாடுபடவேண்டும். வியாபாரம் இருப்பது பொருள் வாங்குபவன் இருப்பதால் வியாபாரியை விரட்டி அடிக்க வேண்டும் என்று எண்ணுவதை விட அந்தப் பொருள் தேவையில்லாத வாழ்க்கை முறையை உருவாக்குவதன் மூலமே போதைப்பொருளை இல்லாதாக்க முடியும்!