பகவத் கீதையில் அம்ருதத்துவத்திற்கான வழி

ஸ்ரீ -பகவத் கீதை அத்தியாயம் 15 - வசனம் 1

மூலம்=ஸ்ரீ-பகவான் உவாச

ஊத்வா-மூலம் அத:ஷாகம்

அஷ்வத்தம் ப்ராஹுர் அவ்யயம்

சந்தாம்ஸி யஸ்ய பர்ணானி

யஸ் தம் வேத ஸ வேத-வித்

உரை =

ஸ்ரீபகவான் உவாச — புருஷோத்தமரான முழுமுதற் கடவுள் கூறினார்; ஊர்த்வ-மூலம் — மேலே வேர்களுடன்; அத: — கீழ் நோக்கிய; ஷாகம் — கிளைகள்; அஷ்வத்தம் — ஆலமரம்; ப்ராஹு: — கூறப்படுகின்றது; அவ்யயம் — நித்தியமான; சந்தாம்ஸி — வேத பதங்கள்; யஸ்ய — அதன்; பர்ணானி — இலைகள்; ய: — எவனொருவன்; தம் — அதை; வேத — அறிகின்றானோ; ஸ:-அவன், வேத — வித்—வேதங்களை அறிந்தவன்

இதன் சரியான தமிழ்ப் பொருள்:

இந்த சுலோகத்தின் சரியான தமிழ் மொழிப் பெயர்ப்பு : ஊர்த்துவ வேர்களைக் கொண்டதும் கீழ் நோக்கிய கிளைகள் கொண்டதுமான ஆலமரம் அம்ருதத்துவத்தின் குறியீடு, இந்த அமரத்துவ மரத்தினைப்போசிக்கும் இலைகள் சந்தஸ், எவன் இந்த உண்மையை அறிகிறானோ அவன் வேதங்களை அறிந்தவன் ஆவான்! இங்கு ஆலமரம் எப்படி தன்னை நீண்டகாலம் அழிவற்று வைத்திருக்க இலைகளின் துணையுடன் இருக்கிறதோ, அதுபோல் அறிவாளி வேதங்களின் சந்தஸை பயிற்சியில் கொண்டு வந்தவன், மூச்சை அறிந்து எல்லா அறிவையும் பெற்று தன்னை அம்ருதத்துவமாக்கிக் கொள்வான் என்பதன் உவமானம்!

இங்கு யோகீஸ்வரர் கிருஷ்ணன் மூச்சை ஊர்த்துவமாக்கி மந்திர சந்தஸால் அறிவினை விழிப்படையச் செய்தால் அமரத்துவம் பெறலாம் என்ற உத்தியைக் கூறுகிறார்.