கந்தரனுபூதி மந்திரப் பிரயோகம் - 07

ஏழாவது பாடலிற்கு சித்தர் பிரான் தந்த தலைப்பு  "தீராப்பிணி தீர" என்பதாகும். இந்தப்பாடலில் அர்த்தம் புரிந்தால் நோய் ஏன் உருவாக்கிறது? எப்படிக்குணமாகிறது என்ற சூக்ஷ்ம விளக்கம் புரியும். 

எமது சித்த ஆயுர்வேத தத்துவத்தில் உடலின் பஞ்சபூத சம நிலை  கெட்டு, முத்தோஷம் சம நிலை இல்லாமல் போகும் நிலையில் எமக்கு நோய் உருவாகிறது. 

நோய் ஸ்தூல உடலில் வெளிப்பட முன்னர் அது சூக்ஷ்ம சரீரமான அந்தக்கரணங்களிலேயே வெளிப்படும். அல்லது நோய் ஸ்தூல உடலில் உருவாகுவதற்கான காரணங்கள் அந்தக்கரணங்கலில் உருவாகும். 

அந்தக்கரணங்கள் என்றால் மனம், புத்தி, சித்தம், ஆங்காரம் என்ற நான் குமாம். இந்த நான் கு கருவிகளிலும் இறுக்கத் தன்மை உருவாகியவுடன் இது எமது பிராண ஓட்டத்தைத் தடை செய்யும். அதீதமான நான் என்ற ஆங்காரம் சுய நலத்தை உருவாக்கும். இப்படி உருவாகும் சுய நலம் மனம், புத்தி, சித்தத்தில் குழப்பத்தை உருவாக்கி ஒருவனது பிராண ஓட்டத்தைத் தடை செய்து நோயினை உருவாக்கும். 

ஆகவே நோயிலிருந்து மீளவிரும்பும் ஒருவன் தனது ஆங்காரத்தை அழித்து அந்தக்கரணத்தில் மென்மையை உருவாக்க வேண்டும். அதற்குரிய வழியினை அருணகிரி நாதர் இந்தப்பாடலில் அருமையாகச் சொல்கிறார்.  பாடலைப் படித்தபின்னர் இதன் பிரயோக, நுணுக்கங்களை ஆராய்வோம். 

கெடுவாய் மனனே, கதி கேள், கரவாது
இடுவாய், வடிவேல் இறைதாள் நினைவாய்
சுடுவாய் நெடு வேதனை தூள்படவே
விடுவாய் விடுவாய் வினை யாவையுமே.

கெட்டுப் போகக் காத்திருக்கும் மனமே, நீ கெடாமல் இருக்க வழி சொல்கிறேன் கேள், உனது மனதில் கரவு - ஒளிவு, மறைவு, களவு, கபடம், தீய எண்ணம்

இல்லாமல் உன்னிடம் இருப்பதிலிருந்து உதவி செய்வாய், அந்த வடிவேலனான இறைவனின் பாதத்தை நினைப்பாய், இப்படி நீ செய்தால் நீண்ட பிறவித்துன்பம் நீங்கி, உனது வினைகள் யாவும் தூள் படப் பறந்து, வினைகள் அனைத்திலிருந்தும் விடுபடுவாய் 

ஒருவன் மனதினூடாகத்தான் நோய்கள், வினைகள் அனைத்தும் முதலில் சூக்ஷ்மத்தில் வெளிப்பட்டு பின்னர் ஸ்தூலத்திற்கு வருகின்றன. அந்த மனதில் இறுக்கத்தன்மை இல்லாமல் கேட்பவருக்கு கருணையுடன் உதவி செய்யும் மனமும், அந்த மனதில் வடிவேலனான இறைவனின் நினைவும் இந்தால் அது பிறவித் துன்பத்தையும் நீக்கி எல்லா வினைகளிலுமிருந்து விடுபடச் செய்யும் என்பது இதன் விளக்கமாகும். 

சஞ்சிதம், ஆகாமியம், மற்றும் பிரார்த்தம் ஆகியவை வினைகளின் மூன்று நிலைகளாகும். சஞ்சிதம் நாம் ஏற்கனவே செய்து எமக்குப் பலன் தரக்காத்திருப்பவையாகும். இவை ஒருவன் ஞானத்தால் சுட்டெரிக்கக்கூடியவை. வடிவேலன பாதத்தை தியானம் செய்வதால் வரும் ஞானம் ஒருவனின் சஞ்சித வினையைச் சுட்டெரிக்கும். 

மனதில் கரவு இல்லாமல் உதவி செய்யும் போது எம்மில் எந்த வினைகளும் சேராது. ஆகவே ஆகமிய வினை இல்லாமல் போகும். 

சஞ்சிதம் ஏற்கனவே வெளிப்பட்டு அனுபவித்துக்கொண்டிருப்பது. இது இறைவன் பாதத்தைதியானிப்பதால் வரும் ஞானத்தால் இருப்பதை ஞானத்துடன் அனுபவித்து வினைகளிலிருந்து மீளும் ஆற்றலைத் தரும். 

ஆகவே ஒருவன் தனது பிணி தீரவேண்டுமென்றால் இரண்டு விஷயங்களை கவனிக்க வேண்டும். 

கரவு மனம் இல்லாமல், ஒளிவு, மறைவு, களவு, கபடம், தீய எண்ணம் இல்லாமல் மற்றவர்களுக்கு உதவி செய்யும் மனம் வேண்டும்.

இரண்டாவது வடிவேலன் இறைதாளை எப்போதும் நினைக்க வேண்டும். 

இந்த இரண்டையும் செய்தால் எல்லா வினைகளும் தீரும், பிணிகளும் தீரும். 

இப்படியான பண்பினைப் பெற இந்த பாடலுக்கு சித்தர் பிரான் ஒரு மூல மந்திரமும், யந்திரமும், பிரயோக முறையும் தந்துள்ளார்.