திருமூலரும் அகத்தியரும்

ஸோமானந்தன் மூல நாதருடன் சாதனை பயிலத் தொடங்கிவிட்டான். ஒரு நாள் மூலநாதர் ஸோமா உனது குருநாதரின் மகிமை என்னவென்று தெரியுமா? என்று கேட்டார். 

அவர் மகிமை உங்கள் திருவாயால் கேட்டு மகிழ்வதே என் பாக்கியம் என்றான் ஸோமன். 

மூலநாதர் கண்களை மூடி ஆழ்ந்து சிறிது நேரம் தியானித்து கண்கள் மூடிய நிலையில் அகத்தியர் யார் என்பதற்குப் பதிலாக பாடல்கள் இரண்டைக் கூறத் தொடங்கினார். 

நடுவுநில் லாதிவ் வுலகஞ் சரிந்து

கெடுகின்ற தெம்பெரு மானென்ன ஈசன்

நடுவுள அங்கி அகத்திய நீபோய்

முடுகிய வையத்து முன்னிரென் றானே.

அங்கி உதயம் வளர்க்கும் அகத்தியன்

அங்கி உதயஞ்செய் மேல்பா லவனொடு

மங்கி உதயஞ்செய் வடபால் தவமுனி

எங்கும் வளங்கொள் இலங்கொளி தானே.

கண்களைத் திறந்து அகத்தியர் யார் என்பதை எனது அனுபவத்தில் பாடலாக சுருக்கியிருக்கிறேன்! அவர் பெருமை அண்டம் போன்று பரந்தது! அதை விரித்து பலருக்கு புரியுமாறு கூறுவாய்! அவர் பணியை பூவுலகில் வளர்க்க உன்னைத் தகுதியாக்கிக் கொள்ளவே இங்கு பயிற்சிக்கு அனுப்பினார்! அந்தப் பயிற்சியின் ஒரு பகுதியாக எடுத்துக் கொண்டு அனைவருக்கும் புரியும்படி இந்தப் பாடல்களின் விளக்கத்தைக் கூறுவாய் என்றார்!

தங்கள் ஆசியுடன் என்று ஸோமன் அந்தப் பாடல்களின் பொருளை அறிய அகத்தியர் மூல குரு மந்திரத்தை உச்சரித்து தியானத்தில் ஆழ்ந்து விட்டான்! 

கண்களை விழித்து குருநாதா இந்தப் பாடலை வார்த்தைகளைக் கொண்டு பொருளறிந்தால் புராணத்தில் குருநாதரைப் பற்றித் தென்திசை ஏகிய கதையைச் சொல்வது போலிருந்தாலும் இது குருநாதரின் உயர்ந்த யோகசாதனையின் இரகசியம் இதிலிருக்கிறது என்றான் ஸோமன்.

மூலநாதர் தனது வழமையான புன்னகையால் ஆமோதித்தார்! 

சிவமான அறிவு புருவமத்தியில் சிவஜோதியாக, அக்கினியாக சுடர்விடுகிறது. இதன் கதிர்ப்பு மனதிற்கு ஒளிகொடுக்கும் வரை மனம் சிவத்தை நோக்கி இருக்கும்! ஆனால் சாதாரணமாக மனம் இந்த சிவஜோதியை நாடாமல் புலன்கள் வழி வெளியே சென்று கொண்டும் இருக்கும்! இவையிரண்டு சமமாக இருப்பதே நடுவு நிற்றல்; மனித உடலில் இருக்கும் சிவயோகியின் நிலை! சிவமிருக்கும் திசை வடபகுதி, பௌதீகத்தில் கையிலையாக்கி புறத்தே காட்டிய அது அகத்தில் உடலில் புருவமத்தியைக் குறிக்கும்! மனம் முழுமையும் வடபகுதியாகிய புருவமத்தியில் குவிந்தால் ஒரு சாதகனின் மனச் சமநிலை கெடும்! உலக வாழ்க்கை கெடும்! அவன் பரிணாமம் சரியாக நடைபெறமாட்டாது! அவன் தனது யோகாக்கினியை (அங்கி) உடல் புலன்வழி செல்லும் மனதினை ஆளும் கீழ்ச்சக்கரங்களான மணிப்பூரக, சுவாதிஷ்டான, மூலாதாரத்திற்கும், மேல் சக்கரங்களான விசுத்தி, ஆக்னை, சகஸ்ராரத்திற்கு இணைப்பாக இருக்கும் ஹ்ருதய ஸ்தானமாகிய அனாகதத்தில் தீயாக - அகத்தில் தீயாக - இருக்க வேண்டும்! இதுவே சரியான யோக முறை! 

ஆனால் உலகத்தவர்கள் குண்டலியை ஏற்றுகிறேன் என்று யோகம் புரிந்து வடபகுதியான புருவமத்தியில் அதிகமாகச் சேர்த்து தமது பரிணாமத்தைக் கெடுத்துக் கொள்கிறார்கள், அல்லது புலன்வழி அதிகம் சென்று மூலாதாரத்து சுண்டலியிடம் மாட்டிக் கொள்கிறார்கள். இப்படி இரண்டு நிலையிலும் தமது பரிணாமத்தைக் கெடுத்துக் கொள்ளாமல் நடுவு நிற்கும் யோக முறை அறிந்தவர் அகத்தீசர்; இதை உலகிற்கு அனைவருக்கும் கொடுக்கும் வல்லமை ஈசனால் அருளப்பட்டவரும் அவரே! 

ஆகவே உலகில் ஒருவன் தனது பரிணாமத்தை வாழ்க்கைச் சமநிலை கெடாமல் யோகத்தில் முன்னேற அகத்தீசர் அருள் வேண்டும் ஐயனே! 

என்று முடித்தான் ஸோமன்! 

நீண்ட தபஸினால் புலன்கள் அடங்கப்பட்டவரும், அனைத்து யோக முறைகளையும் பயிற்சித்து சித்தி பெற்றவருமான, மனச் சமனிலை கெடாத நடுவு நிலை நிற்கும் மூலநாதர் புன்னகைத்தார்! 

எனது அனுபவமும் விளக்கமும் சரியானதா ஐயனே என்றான் ஸோமன்! 

இன்னுமொரு பாடல் பாக்கியிருக்கிறது என்று புன்னகைத்தார் மூல நாதர்! 

நள்ளிரவு தாண்டி விட்டது! தியானிக்க அமர்வோம்; அதிகாலையில் அடுத்த பாடலிற்கு பொருள் கண்ட பின்னர் எனது அபிப்பிராயம் சொல்கிறேன்! பாடலிற்கு பொருள் அறிவதை விட தியானசாதனை அதிமுக்கியமானது! அனுபவத்தைத் தருவது! என்று கூறிக்கொண்டு மூலநாதர் தனது மான் தோலாசனத்தில் பத்மாசனம் இட்டு அமர்ந்தார்! 

ஸோமனும் அருகிலிருந்த தனது ஆசனத்தில் தியானத்தில் அமர்ந்தான்!