சரஸ்வதி தியானம் - 10 {சகலகலாவல்லி மாலை பாடல் - 09}

சொற்கும் பொருட்கும் உயிராம்

மெய் ஞானத்தின் தோற்றமென்ன

நிற்கின்ற நின்னை நினைப்பவர் யார்

நிலந்தோய் புழைக்கை

நற்குஞ்சரத்தின் பிடியோடு

அரசன்னம் நாண நடை

கற்கும் பாதாபுயத் தாயே 

சகலகலாவல்லியே

சொல்லும் சொல்லிலும், அதன் பொருளிலும் உயிர்த் தன்மை இருக்க வேண்டும். உயிர்தன்மையினை சைதன்யம் என்று சொல்லுவார்கள். இந்த சைதன்ய சக்தி எல்லாவற்றிலும் நிறைந்திருப்பதால் தான் உலகம் இயங்கிக் கொண்டு இருக்கிறது. 

தைத்ரிய உப நிஷதத்தின் பிருகுவல்லீ சுலோகம் 10.4 கூறுகிறது; பரம்பொருளை அனைத்திற்கும் ஆதாரமானவராக போற்ற வேண்டும். அப்படிப்போற்றுபவன் தன்னை அறிந்து தன்னில் நிலைபெற்றவனாக ஆகிறான். அவரை ஆற்றலுள்ளவனாக அறிந்தவன் ஆற்றல் வாய்ந்தவனாகிறான். சிந்தனையாகப் போற்றுபவன் சிந்திக்க வல்லவன் ஆகிறான். ஆசைகள் அவனுக்கு அடிப்பணிகின்றன. அவரைத் தலைவராகப் போற்றுபவன் தலைவனாகிறான். அவரை அழிக்கும் சக்தியாகப் போற்றுபவனைச் சூழ உள்ள பகைவர்களும் வெறுப்பவர்களும், எதிரிகளும் அழிக்கப்படுகின்றார்கள் என்று கூறுகிறது. 

இந்த உபநிஷத வாக்கியத்தின் உட்பொருளை அறிந்த மகா ஞானியே குருமரகுருபர் என்பது இந்தப்பாடலில் முதல் வரிகளில் தெரிகிறது. சொல்லுக்கும் அதன் பொருளுக்கும் உயிர்தருவது மெய்ஞானம், மெய்ஞானத்தின் தோற்றமே சரஸ்வதியிடமிருந்தே பிரவாகிக்கிறது. அந்த சரஸ்வதியை மெய்ஞானத்தின் பிரவாகமாக மேலே தைத்திரீய உப நிஷத்தின் பிரகாரம் தியானிக்க வல்லவர்களது சொற்கள் வாக்கு சித்தியாகிறது. சொன்ன சொல் உயிர்ப்புடன் நடக்கிறது. ஆசி கூறினால் அந்த ஆசியில் உயிர்த்தன்மையுடன் ஆசி பலிக்கிறது. ஆகவே சரஸ்வதியை சொல்லிற்கும் பொருளிற்கும் உயிராக இருக்கும் மெய்ஞானமாக தியானிக்க வேண்டும். 

எப்படித் தியானிக்க வேண்டும் என்ற அழகினை அடுத்த வரிகளில் கூறுகிறார். நிலத்தில் படும் அளவிற்கு நீண்ட துதிக்கையுடைய சிறந்த பெண் யானையும், அரச அன்னமும் வெட்கப்படும் அளவிற்கு இடை அசைவு இருக்கும் பேரழகுள்ள தாமரை போன்ற பாதங்களை உடைய தாயே உன்னை மெய்ஞானமாக தொழுது தியானிப்பவர்கள் சொல்லும், அதன் அர்த்தமும் உயிர்ப்படையும் என்ற உண்மை தெரிந்து தியானிப்பவர்கள் யார் உள்ளார்கள்? எனக்கு இந்த இரகசியம் தெரிதிருக்கிறது என்று உள்ளூர மகிழ்ந்து பாடுகிறார். 

சரஸ்வதியை மெஞ்ஞானத்தின் தோற்றமாக் தியானிப்பவர்கள் வாக்கும் சொல்லும் அதன் பொருளும் உயிர்ப்புடன் இருக்கும்.