தலைப்பு இல்லை

ஜோதிடக் கலையின் நோக்கம் என்ன? 

இன்று எதிர் காலத்தைக் கணிக்க, நல்லது நடக்குமா, கெட்டது நடக்குமா என்று அறிய என எமது பிரச்சனைக்குரிய தீர்வினை காணும் ஒரு உத்தியாகவே ஜோதிடம் கருதப்படுகிறது. 

ஆனால் இதன் உண்மை நோக்கம் பற்றி மூல நூற்கள் கூறும் விஷயம் அற்புதமானது. மறையியல் சார்ந்தது. இந்தப் பௌதீகத்தைத் தாண்டிய நுண்ணுலக வாழ்க்கையுடன் தொடர்புபட்டது. 

ஜோதிடத்தின் ஆதி நூற்களில் ஒன்று பராசர ப்ருஹத் ஹோரா சாஸ்திரம் என்பது. இதன் முதலாவது அத்தியாயத்தில் பராசர முனிவரும் அவரது மாணவர் மைத்திரேயரும் சம்பாஷிப்பதாக உரையாடல் வருகிறது. 

ஜோதிடத்தை மனிதன் அறிய வேண்டியதன் நோக்கம் தன்னுள் உள்ள தெய்வத் தன்மையை அறிந்து தன்னை யார் என்று அறிவதற்கான நோக்கத்திற்காக என்று பராசரர் வகுக்கிறார். 

பிரபஞ்சத்தில் உள்ள எல்லா ஜீவராசிகளும் தமக்குள் ஜீவாத்ம அமிசத்தையும், பரமாத்ம அமிசத்தையும் கொண்டிருக்கிறது. 

இவற்றுள் தேவதைகளும், கிரகங்களும் பரமாத்ம அமிசங்கள் உடையவை. பூமியில் இருக்கக் கூடியவைகளில் ஜீவாத்ம அமிசமே அதிகமாகவும் பரமாத்ம அமிசம் குறைவாகவும் இருக்கிறது. 

ஆகவே பூமியின் பிறந்த மனிதன் தான் எப்படி பரமாத்ம அமிசம் பெறுவது என்ற வழியினைப் பெறுவதற்கு எமக்கு அருகில் இருக்கும் பரமாத்ம அமிசங்களான கிரகங்களின் துணையைப் பெற வேண்டும். 

பிரளயத்தின் இறுதியில் அனைத்தும் பரம் பொருளுடன் ஒன்றும். 

இந்த இரகசியங்களை அறிய ஜோதிஷ சாஸ்திரம் அவசியம் என்று கூறி இரண்டாவது அத்தியாயத்தை முடிக்கிறார். 

ஆக பராசரரின் முடிவின் படி ஜோதிஷம் தன்னை அறியும் (self realization) இற்கான ஒரு உப அறிவு (வேதமாகவே) கருதப்பட்டிருக்கிறது. 

தற்போது ஜோதிடத்தை இந்த நோக்கத்திற்காகப் பயன்படுத்துகிறோமா என்பதே சிந்திக்க வேண்டிய விஷயம். 

மூல நூற்களைக் கற்காமல், அதன் நோக்கம் என்னவென்று புரியாமல் அவரவர் வசதிப்படி அறிவினை வளைத்துக் கொள்வது பெரும் குழப்பத்தில் ஆழ்த்தும் என்பது ஜோதிடக் கலையின் மூலம் புரிந்துக் கொள்ளலாம். 

மூல நூல் ஆசிரியரான பராசர ரிஷி கிரகங்களை பரமாத்ம அமிசம் என்கிறார். ஆனால் இன்று சனி குடியைக் கெடுக்கிறான், ராகு வாழ்க்கையைப் புரட்டுகிறான் என்று சொல்வது ஜோதிடத்தின் அடிப்படை விதிகளுடன் முரண்படுகிறது. 

ஜோதிஷத்தின் உண்மைப் பயன் என்னவென்று அறிய மூல நூற்களை கற்றுப் புரிதல் அவசியமான ஒன்று என்பதைக் கூறவே இந்தப் பதிவு.