பலரும் வாழ்க்கையில் மகிழ்ச்சியைத் தேடியலைகிறார்கள். மகிழ்ச்சி என்பது என்ன என்பதற்கு பலவாறாக வரைவிலக்கணப்படுத்துகிறார்கள்.
மனம் விரும்புவதை அடைதல் மகிழ்ச்சி என்று பொதுவாக வரைவிலக்கணப்படுத்தப்படுகிறது. ஆனால் மனம் விரும்புவதை அடைந்த பின்னர் எப்போதும் மகிழ்வாக இருப்பதில்லை. மீண்டும் ஏதாவது கவலை தொற்றிக்கொள்ளும்.
மனதின் விருப்பம் எல்லோருக்கும் புலன் வழியான இன்பமாகவே இருக்கும். பலரும் புலன்கள் வழி சென்று தமது ஆற்றலை வீணடிப்பதையே மகிழ்ச்சி என்று நம்புகிறார்கள். கண்கள் வழி காணும் அழகை, காது வழி கேட்கும் இசையை, மூக்கு வழி நுகரும் வாசனையை, நாவின் வழி உணரும் சுவையை என புலன் கள் வழி அனுபவிப்பதையே மகிழ்ச்சி என்று நம்புகிறார்கள்.
ஆனால் புலன்கள் வழியாக அனுபவித்துக் கொண்டிருப்பது யார் என்றால் மனம். வேற்று நாட்டுக்குச் சுற்றுலாப் போனவன் அங்கிருக்கும் அழகைக் கண்டு மயங்கி அது தான் தனது சொந்த நாடு என்று தனது பணத்தை வீணாக்கி நடுத் தெருவில் போவதைப் போன்ற நிலையை மனம் புலன் வழி செல்வதால் அடைகிறது. தனது சொந்த வீடாகிய உள்ளொளியில் இன்பம் காணத் தெரியாததால் புலன்வழி அலைவதை இன்பம் என்று நம்புகிறது.
தனது சொந்த இயல்பாகிய உள்ளொளி என்ற சுயப் பிரகாசத்தை புலன் வழி இழந்த மனம் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளக் கட்டிக் கொள்ளும் கோட்டைகள் தான் பயம், குழப்பம், சந்தேகம், தன்னைத் தானே உயர்வாக எண்ணிக்கொள்ளுதல் போன்ற அனைத்து உணர்ச்சிகளும் (emotions); மனம் தனது சொந்த இயல்பினை அறியாததால் தனக்குத் தானே உருவாக்கிக் கொள்ளும் பாதுகாப்புக் கவசங்கள் இவை.
மனம் குழம்பியவுடன் உணர்ச்சி வசப்படுவோம். தன்னொளி இழந்த மனம் கட்டிய கோட்டைகள் உணர்ச்சிகள் எனலாம்.
No comments:
Post a Comment
எமது பதிவுகளை FaceBook இல் பகிர விரும்புவவர்கள் தகுந்த இணைப்புடன் பகிரவும். தமது தனிப்பட்ட வலைத்தளங்களில் பகிர விரும்புவபர்கள் தனிப்பட்ட மின்னஞ்சல் மூலம் அனுமதி பெற்று பகிரவும். எழுந்தமானமாக பிரதி செய்து பகிர்வது முறையான செய்கையாக கருதப்படமாட்டாது.