வேதமூர்த்தி தபோநிஷ்டர் பண்டிட் ஸ்ரீராம்சர்மா ஆச்சார்யா குருதேவரின் வேதங்களின் ஒப்பற்ற மகிமை – 06

 வேதம் மற்றும் யக்ஞம்

வேதம் யக்ஞத்தை படைப்பு, வாழ்வாதாரம், பொறுப்பு மற்றும் இயற்கையுடனான இணக்கம் ஆகியவற்றின் உலகளாவிய விதியாகக் கற்பிக்கிறது - வெறும் சடங்குகளுக்கு அப்பால், யக்ஞம் சுற்றுச்சூழல் சமநிலை மற்றும் தெய்வீக வாழ்க்கையின் அடித்தளமாகும்.

வேதமும் யக்ஞமும் பிரிக்க முடியாதவை: வேதங்கள் யக்ஞத்திலிருந்து தோன்றி, வாழ்க்கையை ஒரு யக்ஞ ஒழுக்கத்தில் வழிநடத்துகின்றன.

யக்ஞம் என்பது ஒரு அக்னிச் சடங்கு என்பதை விட அதிகம் அர்த்தமுள்ளது. இதன் மூலம் படைப்புச் சக்தியுடன் நாம் இணக்கமாக சிந்தனை, உணர்வு, பொருள் மற்றும் செயல் ஆகியவற்றின் ஒருங்கிணைக்கும் ஆற்றலை உள்ளடக்கிய ஒரு பிரபஞ்சக் கொள்கையாகும்.

யக்ஞத்தினை வேதம் நான்கு நிலைகளில் விபரிக்கிறது: 

அண்டப் படைப்பு (Cosmic Creation) - பிரபஞ்சமே விராட் புருஷனின் உச்ச யக்ஞத்திலிருந்து தோன்றியது (ṚV 10.90). 

நிலைநிறுத்தும் கூறுகள் (Sustaining Elements) - இயற்கையின் மொத்த மற்றும் நுட்பமான சக்திகள் யக்ஞ ஒழுங்கின் மூலம் அண்ட சுழற்சியை நிலைநிறுத்துகின்றன.

வாழ்க்கை செயல்முறை (Life Process) - அனைத்து உயிரினங்களும் சமநிலையைத் தொந்தரவு செய்யாமல் தங்கள் சொந்த ஸ்வதர்மத்தைப் பின்பற்றும்போது இயற்கையின் ஓட்டங்களில் பங்கேற்கின்றன.

மனித சடங்கு யக்ஞம் - இயற்கையை சுரண்டுவதில் தனித்துவமான திறன் கொண்ட மனிதர்கள், உணர்வுப்பூர்வமான யக்ஞம் மூலம் அதை வளர்த்து ஒத்திசைக்க கடமைப்பட்டுள்ளனர்.

சுற்றுச்சூழல் பொறுப்பு: மற்ற உயிரினங்களைப் போலல்லாமல், மனிதன் இயற்கையிலிருந்து உறிஞ்சுகிறான் (பிரகிருதி-தோஹா). எனவே, அவன் அதை மீட்டெடுத்து நிலைநிறுத்த வேண்டும். இந்தக் கடமையைப் புறக்கணிப்பது சுற்றுச்சூழல் ஏற்றத்தாழ்வுக்கு வழிவகுக்கிறது - மாசுபாடு, வறட்சி, வெள்ளம், பூகம்பங்கள் போன்றவை.

யக்ஞ வாழ்க்கை முறையை ஏற்றுக்கொள்வதன் மூலம், மனிதர்கள் தெய்வீகத் தந்தையின் பிரதிநிதிகளாக வாழ முடியும், தங்கள் சக்திகளை அண்ட ஒழுங்குடன் இணைத்து, பூமியில் சொர்க்க நிலைமைகளை நிறுவ முடியும்.

யக்ஞம் என்பது சுய தியாகம், ஒத்திசைவு மற்றும் பரஸ்பர ஊட்டச்சத்து ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது.

யக்ஞ வாழ்க்கை முறை என்பது நெருப்பு சடங்குகளைச் செய்வதோடு மட்டுமல்ல, இதன் பொருள்: சுய ஒழுக்கத்துடனும் தன்னலமற்ற தன்மையுடனும் வாழ்வது. ஒருவரின் செயல்கள், எண்ணங்கள் மற்றும் வளங்களை மற்றவர்களின் நலனுக்காக வழங்குதல். இயற்கையின் வளங்களை பொறுப்புடன் பயன்படுத்துதல் - எடுத்துக்கொள்வது மட்டுமல்லாமல், நிரப்புதல் மற்றும் வளர்ப்பது. தர்மத்தின்படி உடல், மனம், சமூகம் மற்றும் சூழலை ஒத்திசைத்தல். அனைத்து உயிரினங்களுக்கும் சமநிலை, அமைதி மற்றும் செழிப்புக்கான நிலைமைகளை உருவாக்குதல்.

சுருக்கமாக, ஒரு யக்ஞ வாழ்க்கை முறை = வாழ்க்கையே ஒரு புனிதமான யக்ஞம் போல வாழ்வது, அங்கு ஒவ்வொரு செயலும் தெய்வீகத்திற்கு ஒரு காணிக்கையாகவும் கூட்டு நன்மைக்கான பங்களிப்பாகவும் மாறும்.