ஸ்ரீ அவலாநந்த நாதரின் வர்ணமாலா - 04: அத்தியாயம் I {வாக் – சொல்}

 

**************************************************
அத்தியாயம் I

இந்த அத்தியாயத்தின் முதலாவது பந்தியின் வாக் என்ற சொல்லின் சொற்பிறப்பியலை ஆராய்கிறார் அவலானந்தர். வாக் என்பது வச் எனும் சமஸ்க்ருத அடிச் சொல்லிலிருந்து வந்தது. இதன் அர்த்தம் "பேசுவதற்கு" என்பதாகும்.

வாக் என்பது சமஸ்க்ருதத்தில் பெண்பால் பெயர்ச்சொல்லாகும். சமஸ்கிருத தத்துவ சிந்தனையில், இலக்கணமும் மறையியல் தத்துவமும் ஆழமாக இணைக்கப்பட்டுள்ளன. இதனால் சொற்கள் அனைத்தும் ஆண்பால், பெண்பால், நபும்ஸகச் சொற்கல் என வகைப்படுத்தப்பட்டிருக்கும். ஆண்பால் சொற்கள் நிலையான, உணர்வுடன் சார்ந்த, சாட்சிபாவத்திலிருக்கும் கொள்கையை (புருஷ, சிவ, இருத்தல்) குறிக்கிறது. ஸ்திரிலிங்க பெண்பால் சொற்கள் ஆற்றல்மிக்க, படைப்பு, வெளிப்படும் சக்தியை (பிரகிருதி, சக்தி, இயற்கை) குறிக்கிறது. நபும்ஸகச் சொற்கள் ஆண்பால்/பெண்பால் இருமைக்கு அப்பாற்பட்டது, தூய சாராம்சம், வேறுபடுத்தப்படாத யதார்த்தம் ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது.

இந்த அடிப்படையில் வாக் என்பது ஸ்திரிலுங்க பெண்பால் சொல்லாகும். ஏனென்றால் வாக்கினாலேயே படைப்பு, வெளிப்படுத்தும் சக்தி செய்றபடுவதால்.

சமஸ்க்ருதத்தில் வாக் என்றால் குரல், பேசும் சொல், அல்லது உயிரற்ற பொருட்களின் ஒலி கூட வாக்கெனப்படும்.

வாக்கினை மூன்று நிலைகளாக உணரலாம்
சப்தம் - கேட்கக்கூடிய ஒலி, பேசும் சொல் அல்லது எதையாவது வெளிப்படுத்தும் அதிர்வு.

அர்த்தம் - ஒலியால் குறிக்கப்படும் பொருள்; அந்த வார்த்தை சுட்டிக்காட்டும் பொருள் அல்லது பொருள்.

பிரத்தியயம் - வார்த்தையைக் கேட்கும்போது மனதில் எழும் எண்ணம் அல்லது விழிப்புணர்வு.

இதை உதாரணம் மூலம் விளங்கிக்கொள்வோம்;

நீங்கள் "பசு" (சமஸ்கிருதத்தில் கோஹ்) என்ற ஒலியைக் கேட்கிறீர்கள். அந்த வாய்மொழி அதிர்வு சப்தமாகும்.

"பசு" என்ற வார்த்தையைக் கேட்கும்போது, ​​நான்கு கால்கள், கொம்புகள் மற்றும் பால் கொடுக்கும் உண்மையான விலங்கு என்பது அர்த்தமாகும்.

"பசு" (சப்த) என்று கேட்டவுடன், உங்கள் மனதில் ஒரு பசுவின் உருவத்தை நீங்கள் கற்பனை செய்து கொள்கிறீர்கள் - அந்த மனப் பிடிப்பு பிரத்யயம்.

சப்தம் என்பது வாகனம்; அது தொடர்பு கொள்ளும் வாகனம். அர்த்த என்பது சப்தம் இணைக்கும் யதார்த்தம் அல்லது உள்ளடக்கம். பிரத்யயம் உள் விழிப்புணர்வை வெளிப்புற சொல்/பொருளுடன் இணைக்கிறது. அறிவு எவ்வாறு உருவாகிறது என்பதே இதன் மூலம் ஏற்படுகிறது.

இவற்றை ஒன்றாக இணைத்துப் பார்த்தால்,

யாரோ ஒருவர் "பசு" என்று கூறுகிறார். (சப்தம்)

உங்கள் மனம் அந்த ஒலியை உண்மையான விலங்குடன் (அர்த்தம்) இணைக்கிறது.

உங்களுக்குள் "பசு" (பிரத்யய) என்ற மனக் கருத்து எழுகிறது.

எனவே, அறிவுக்கு இந்த மூன்றும் தேவை:

சப்தம் இல்லாமல், தொடர்பு இல்லை.

அர்த்தம் இல்லாமல், வார்த்தை வெற்று சத்தம்.

பிரத்யய இல்லாமல், அர்த்தம் கேட்பவரின் மனதில் ஒருபோதும் "இறங்காது".

இன்னுமொரு உதாரணத்தின் மூலம் விளங்குவோம்;

ஒரு புத்தகத்தைப் படிப்பது போல் நினைத்துப் பாருங்கள்:

பக்கத்தில் உள்ள எழுத்துக்கள் = ஸப்தம்.

கதை அல்லது உள்ளடக்கம் = அர்த்தம்.

உங்கள் மனதில் உள்ள புரிதல் = பிரத்யாயம்.


ஸப்தம் - அர்த்தம் - ப்ரத்யாயம் இல்லாமல் நீங்கள் வாக்கினைப் பிரயோகிக்க முடியாது. மந்திர சாதனையின் இது மிக முக்கியமான ஒரு விஷயம்.