கொரோனாவும் நம்பிக்கையும்

இருவகையான மனிதர்களைக் காண்கிறோம்; இறைவன் கோயிலிலும், திருவிழாவிலும் மட்டும்தான் இருக்கிறான் என்று நம்பிக்கொண்டு இறைவன் வந்து எம்மைக் காப்பாற்றுவான் என்ற உறுதியான நம்பிக்கையுடன் தனது அறிவை அடகுவைத்த மூட நம்பிக்கையாளன். 

இன்னொரு புறம் அறிவு ஓரளவு இருக்கிறது, வாழ்க்கை நன்றாகச் செல்கிறது; தன்னை அறிவுள்ளவனாக, புத்திஜீவியாக காட்ட வேண்டும் என்றால் நான் இறைவன் இருப்பதை நம்பவில்லை என்று நாத்திகனாக காட்டிக்கொள்ள விரும்புபவன். 

எமது அறிவிற்கு அப்பாற்பட்ட நுண்மையான விஷயங்கள் பிரபஞ்சம் முழுவதும் இருக்கிறது. நாம் நம்பவில்லை என்பதற்காக அவை இல்லை என்பதும் முட்டாள்தனம். இவர்கள் ஒருவகை அகங்காரத்தினூடாக தம்மை எல்லைப்படுத்திக்கொண்டவர்கள். தமது புரிதலுக்கு மேலே ஒன்றும் இல்லை என்று மனிதன் நினைக்கும்போது அறிவினை எல்லைப்படுத்திக்கொள்கிறான். ஆகவே கடவுள் இருக்கிறாரா இல்லையா என்பதற்கு மேல் அறிவைப் பெற விரும்புபவன் தான் அறிந்தது சொற்பமானது, அதற்கு மேல் நிச்சயமாக நாம் அறியாதது இருக்கிறது என்ற உணர்வு வேண்டும். 

உண்மை இரண்டிற்கும் மத்தியில் இருக்கிறது; எமக்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு சக்தியால் பிரபஞ்சம் இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது; நான் நம்புகிறேனோ, அல்லது மறுக்கிறேனோ என்பது பற்றி அதற்கு எந்தக் கவலையும் இல்லை; அந்தச் சக்தி இயங்கும் திசையை சரிவர மனிதன் கணிக்கும் வரை மனிதன் கவனமாக அதன் விதிகளைக் கற்க வேண்டும். மனிதன் இன்னும் கற்றுக்கொண்டுதான் இருக்கிறான். 

காலம் காலமாக புதிய சவால்களை மனித குலம் எதிர்கொண்டு வென்றிருக்கிறது. கொள்ளை நோய்கள், புதிய அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகள் ஒவ்வொன்றின்போதும் மனித குலத்தில் உணர்ச்சிவசப்பட்ட மாற்றத்திற்கு பயந்த மூடர்கள் அதை எதிர்த்திருக்கிறார்கள். இல்லையென்றால் உலகம், எதிர்காலம் இருண்டுவிட்டதாக பயந்து ஒழிந்திருக்கிறார்கள். ஆனால் மனிதகுலம் அந்த அனுபவத்தை அறிவாக்கிக்கொண்டு புதிய பலத்துடன் மீண்டு வந்திருக்கிறது. 

ஆகவே எவரும் ஓடவுமும் முடியாது ஒளியவும் முடியாது. 

இப்போது மனிதர்களாகிய நாம் எமது அறிவிற்குத் தெரியாத, அனுபவமில்லாத, புதிய, அறிவினால் உறுதிப்படுத்தப்படாத ஒரு சந்தர்ப்பத்தினை எதிர்கொண்டுள்ளோம். இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் நிதானமாக, எமது மன உந்தல்களை கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு இருக்கப் பழகாவிட்டால் நமக்கும் பலருக்கும் ஆபத்து விளைவிப்பவர்களாக மாறுவோம்! 

அஞ்சுவ தஞ்சாமை பேதைமை அஞ்சுவது

அஞ்சல் அறிவார் தொழில் என்கிறார் வள்ளுவர்; 

அஞ்ச வேண்டியவைகளுக்கு அஞ்சாமல் நடப்பது அறிவில்லாத தன்மை ஆகும்; அஞ்ச வேண்டியதற்கு அஞ்சி விலகி நடப்பதே அறிவுடையவர் செயலாகும்.

பெருஞ்சுனாமி அடிக்கும்போது சுனாமி அடங்கும் வரை மலை உச்சியில் அமைதியாக அமர்ந்து வேடிக்கை பார்ப்பது, கூர்ந்து அவதானித்து அடுத்தமுறை அப்படியொரு சந்தர்ப்பம் வந்தால் எப்படி சமாளிக்கலாம் என்ற அறிவைப் பெறுவதை விட வேறு எதுவும் உருப்படியாகச் செய்ய முடியாது. இப்படித்தான் மனித குலம் அறிவினை வளர்த்துக்கொண்டு வருகிறது. 

புறவயப்பட்ட மனிதன் கடவுளை தன்னைப்போல் உருவமுடையவனாகப் படைத்து கோயில், திருவிழா, சடங்கு, சாங்கியங்களை ஏற்படுத்தினான். இவை எல்லாம் மனிதனின் திருப்திக்கானவை! சிவவாக்கியச் சித்தர் ஒரு பாடல் கூறியுள்ளார்; 

"நட்ட கல்லைச் சுற்றி வந்து மோன மோன என்று முணுமுணுக்கும் மந்திரம் ஏதுக்கடா, நட்ட கல்லும் பேசுமோ நாதன் உள்ளிருக்கையில்"

இந்தக்காலம் கூட்டம் கூட்டாமல் நாதன் என்ற இறைவன் எமக்குள் இருக்கிறான் என்று உணர்வதற்குரிய காலம்! 

நல்ல ஓய்வு எடுங்கள்! ஆரோக்கியத்தின் அடிப்படை,

1) நல்ல உறக்கம்

2) மித ஆகாரம்

3) நல்லெண்ணமும், இலட்சியமும் உடைய மனம்

4) அளவான உடலுழைப்பு, உடல் பயிற்சி

வீட்டில் சிறிதளவு நேரம் ஒதுக்கி எண்ணங்களைக் கவனித்து, மூச்சினை ஆழமாக்கி உங்கள் இஷ்ட தெய்வத்தை மனதில் நினைத்து வணங்கி வாருங்கள்! இது உடல், உள ஆரோக்கியத்திற்கு மிக உயர்ந்த பயிற்சி! எமக்குள் ஆற்றலைக் கூட்டும்!

எக்காரணம் கொண்டும் வீண் பதட்டமும், பயமும் கொள்ளாதீர்கள்! அதற்காக அசட்டுத்தனமான, முட்டாள்தன தைரியமும் கொள்ளாதீர்கள்! சம பாவத்திலிருந்து சந்தர்ப்பத்தை எதிர்கொள்வோம்! 

கொரோனா பொஸிட்டிவ் என்றால் பயமுறாதீர்கள்; எனது உடலிற்கு பழக்கமில்லாத ஒரு புது எதிரி எனது உடலைக் கைப்பற்ற வந்திருக்கிறான். அவனை நான் எதிர்கொண்டு உடலை மீளக்கட்டமைக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தைச் செலுத்துங்கள்! உடலிற்கு தன்னை எப்படிக் காத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற அறிவு இயற்கையில் இருக்கிறது. எனது வாழ்க்கை முடிந்துவிட்டது என்று எண்ணாதீர்கள்! அதுபோல் இந்த சந்தர்ப்பத்தை எப்படிக் கையாள வேண்டும் என்ற தகுந்த மருத்துவ அறிவு இல்லாமல் வீணாக கண்டவற்றை முயற்சித்து உடலைக் கெடுத்து ஆபத்தினை வாங்காதீர்கள். 

ஒவ்வொரு இருளுக்கும் அடுத்து ஒளி வரும்! இரவிற்கு பிறகு பகல் வரும்! அதுபோல் நோயிற்குப் பிறகு ஆரோக்கியம் வரும்! ஆகவே இவற்றிலிருந்து மீண்டு மிகுந்த ஆரோக்கியத்துடன் இந்த மனித குலத்தை நன்மைக்கு இட்டுச் செல்வோம் என்ற நம்பிக்கையுடன் காலத்தை எதிர்கொள்வோம்!