தலைப்பு இல்லை

கையில் வந்து சேர்ந்த செல்வப் பினாட்டு! 

பினாட்டு பனம்பழத்தின் களியினை காயவைத்தெடுக்கும் அருமையான சாப்பாடு! 

இது பற்றி தால விலசம் - பனையின் முகவரி என்ற நூலில் நவாலியூர் சோமசுந்தரப் புலவர் இப்படிக் கூறுகிறார்.

செல்வப் பினாட்டின் திறமுரைப்பேன் மெல்லியலே

சுத்தத் தலத்திற் றோடையுயரப் பந்தரிட்டு

மெத்தச் சுசியாய மெழுகியே - யத்திமுகத் 

தைங்கரனைப் பூசனை செய்தையா பனைப்படைப்பை

யிங்கிதமாய்க் காப்பா யெனத்தொழுது - பங்கமின்றி

வெட்டிப் பழுத்தகனி வீழ்கனிக ளைக் கழுவித் 

தட்டி நெகிழ்த்துரித்துத் தாண்டடுக்கி வட்டக் 

கடகங் களிலிட்டு காடிவடித் தூற்றித் 

திடமாகச் சேர்த்துப் பிசைந்து - கொடுமிடிமை 

துன்று நலத்தைத் துருவி யுறப்பதுபோல்

ஒன்று களியை யுறந்தெடுத்து - நன்றாகப்

பின்னுமொரு கால்வேறு பெட்டியிலிட் டுப்பிசைந்து

மன்னுங்க் களிப்பிழைந்து வார்த்தொன்றய்ச் சொன்னபடி

கிஞ் ஞாஞ்ச் செடியின் கிளைக்கூட்டடி னாற்றுழவி

யெஞ்சாது குந்தை யெடுத்தெறிந்து செசெசவே

உன்னஞ்ச்செய் பந்தர் முழமா றிரண்டுடைய

பன்னஞ்ச்செய் பாய்மேற் பரவியே நன்னயமாய்

மாலை மடித்து வழி நாட் சுடர்தோன்றுங்

காலை விரித்துக் களிபரவி - மேலைவித

மெட்டு நாளெட்டுக் களிவிட் டிறுகியிறை

மட்டதா கத்தடித்து வந்ததற்பின் நிட்டமுடன்