தமிழ் அரசியலில் ஆட்டக்கோட்பாடு

 

தமிழ் சமூகத்தில் தேர்தல் என்பது தனிமனித வெற்றியாக - கட்சி வெற்றியாக பாராளுமன்றம் செல்வது மாத்திரம் வெற்றியாகப் பார்க்கப்படுகிறது.

ஆனால் பாராளுமன்றம் செல்வது என்பது அரசியல் ஆட்டத்தின் ஒரு பகுதி! அரசியல் ஆட்டத்திற்குள் நுழைவதற்குரிய முதல் நுழைவுச் சீட்டு!

பாராளுமன்றத்திற்குள் நுழைந்த உறுப்பினர்கள் அரசியல் ஆட்டத்தில் காய்களை நகர்த்தி உரிமைகளையும், அதிகாரத்தையும், வளங்களையும் தாம் சார்ந்த சமூகத்திற்கு எவ்வளவு கொண்டுவருகிறார்கள் என்பதே அரசியல் ஆட்டத்தின் உண்மையான இலக்கு! ஆனால் தமிழ் அரசியல்வாதிகளில் ஒரு சிலரைத்தவிர ஏனையோர் ஆட்டத்திற்குள்ளேயே நுழைவதில்லை! அல்லது தாம் சார்ந்த ஆட்டம் மட்டும்தான் உண்மையானது என்ற அறியாமை இருக்கிறது.

அரசை எதிர்த்துக்கொண்டிருக்கும் non co-operative game மாத்திரம்தான் சரியானது என்று ஆடுவதும், அரசினைச் சாராமல் எதுவும் நடக்காது என்று நிபந்தனை அற்று ஆதரவு தரும் ஒற்றைப்போக்கு co-operative game ஆட்டம் இரண்டுமே பலனற்றது. non co-operative game மைய நீக்கு விசையாக செயற்பட, co-operative game மைய நாட்ட விசையாகச் செயற்பட இரண்டினது சமநிலையே வெற்றி! இரண்டையும் இணைத்து கலப்புத் தந்திரோபாயமாக அரசியல் செய்யும் சாணக்கியத்துவம், ஒற்றுமை இன்னும் வாய்க்கவில்லை என்பதுதான் இங்கு பற்றாக்குறை!