சந்தேகபுத்தியும் விபரீத புத்தியும்

என் மேல் சந்தேகப்படுகிறாயா? என்று பலரும் கேட்பதையும், சந்தேகப்படுதல் தவறு என்ற தொனியில் கேட்பதையும் நாம் காண்கிறோம்!

என்னைப்பொறுத்தவரையில் சந்தேகம் என்பது எம்மைப் பாதுகாத்துக்கொள்ள, புத்தியை தீட்ட மனம் வைத்திருக்கும் பொறிமுறை! 

இது ஏன்? எப்படி? எதனால்? என்று கேட்கும் மனதின் ஆற்றல் சந்தேகம்!

உண்மையில் சந்தேகம் எமது வாழ்க்கையில் அறிவுத்தெளிவை உண்டாக்கும். ஆய்வு மனதிற்கு அடிப்படையே சந்தேகபுத்திதான்! 

ஆனால் நாம் உண்மையில் சந்தேக புத்தியை போற்றாமல் தவறாக அது எம்மை ஆட்டிப்படைக்கும் ஒன்றாக கலங்கிப் போய்விடுகிறோம். 

இதற்குக் காரணம் விபரீத புத்தி! விபரீத புத்திக்கு, விபரீத புத்தி எவை என்பதை சரியாகப் புரிந்துகொள்ளாததே காரணம். 

ஒருவன் நல்லவனா? கெட்டவனா? என்ற சந்தேகம் எப்போதும் இருத்தல் வேண்டும். இந்த சந்தேகத்தின் பின்னர் சரியான அவதானத்தால் அவன் நல்லவன் அல்லது கெட்டவன் என்ற உறுதியை ஏற்படுத்தி மீண்டும் மீண்டும் ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கவேண்டும். ஒருவன் எந்த சந்தர்ப்பத்தில் நல்லவன், எந்த சந்தர்ப்பத்தில் கெட்டவன் என்ற தெளிவு இருக்கவேண்டும். இப்படி உறுதி செய்யும் பொறிமுறைக்குச் செல்லாமல் இவன் கெட்டவன் என்ற முடிவுடன் நாம் அவனைத் தண்டித்தாலோ, நல்லவன் என்ற முடிவில் ஏற்றுகொண்டாலோ விளைவு விபரீதமாகும்!

ஆகவே சந்தேகபுத்தி இருக்கலாம், அதனை கூர்ந்த அவதானத்தின் மூலம் உறுதிசெய்துகொள்ளலாம். 

அவதானமும், ஆய்வும் இல்லாமல் முடிவெடுக்கும் விபரீத புத்தி இருக்கக்கூடாது.