தேவாரம் திருவாசகங்கள் மூலம் குண்டலினி சக்கரங்களை விழிப்படைய வைத்தல்

கீழ் வரும் வரைவிலக்கணம் தொல்காப்பியத்தில் காணப்படுவதாகும், 

உந்தி முதலா முந்து வளி தோன்றி, 

தலையினும் மிடற்றினும் நெஞ்சினும் நிலைஇ, 

பல்லும் இதழும் நாவும் மூக்கும் 

அண்ணமும் உளப்பட எண்முறை நிலையான் 

உறுப்புஉற்று அமைய நெறிப்பட நாடி, 

எல்லா எழுத்தும் சொல்லுங் காலை 

பிறப்பின் ஆக்கம் வேறுவேறு இயல 

திறப்படத் தெரியும் காட்சி யான 

(தொல்காப்பியம் .எழுத்து.83)

கொப்புளில் இருந்து உருவாகும் உதானன் (பஞ்ச பிரானங்களில் ஒன்று) தலை (சகஸ்ராரம்) கண்கள் (ஆகஞ்), மிடறு (விசுத்தி) நெஞ்சு (அனாகதம்) ஆகியவற்றை தாக்கி, பல், உதடு, நா, மூக்கு, அண்ணம் ஆகிய ஐந்துடன் கலந்து ஒலியினை எழுப்பி மீண்டும் தலை (சகஸ்ராரம்), மிடறு (விசுத்தி), நெஞ்சு (அனாகதத்தினை) இனை சென்றடைகின்றன என்கிறார் தொல்காப்பியர். இவற்றை யோக மார்க்கத்தில் குண்டலினி விழிப்பு எனக்கூறுவதுடன் ஒப்பீட்டு தெரிந்து கொள்ளுங்கள். 

யாப்பிற்குள் வரும் பாடல்களில் இந்த ஒலி குறித்த ஒழுங்கில் தொடர்ச்சியாக அசையும், (அறுசீர் விருத்தப்பாவில் எப்படி ஒலியமை வருகிறது என்பதனை ஒப்பிட்டு விளங்கலாம்) இப்படி மேலே கூறப்பட்ட சக்கரங்களை அடிப்படையாக தாக்கி பிரபஞ்ச சக்தியினை விழிப்படைய செய்யும்,

குண்டலினி யோகத்தில் இயற்கையான அதோமுக அபான வாயுவை யோக சாதனையினால் மேல் நோக்கி எழுப்ப முயற்சிக்கின்றனர், இது பல வித ஆபத்துக்களை ஏற்படுத்தக்கூடியது, ஆனால் யாப்பிற்கு அமைந்த தேவாரம், திருவாசகம், அந்தாதி என்பவற்றின் மூலம் இயற்கையாக ஊர்த்துவ முகமான உதானன் மூலம் மேற்சக்கரங்களை தாக்கமுடியும், பொது வெளியில் இவ்வளவு விளக்கம் போதும் என்று நினைக்கிறேன்,