சித்தர்களும் மஹாயான பௌத்தமும்

************************************************

அண்மையில் இலங்கையின் ஆர்வமுள்ள இளம் சரித்திர ஆராச்சியாளர் துவாரகன் அவர்கள் வீரசோழியத்தின் பாயிரச் செய்யுள் பகிர்ந்திருந்தார். 

ஆயுங் குணத்தவ லோகிதன் 

பக்க லகத்தியன் கேட்

டேயும் புவனிக் கியம்பிய

தண்டமி ழீங்குரைக்க

என்ற செய்யுளடிகளை பகிர்ந்திருந்தார். இதன் படி அகத்தியர் தமிழிற்கு இலக்கணம் வகுத்தது அவலோகித புத்தரின் வேண்டுகோளின் படி என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. 

அடடே நாமெல்லாம் அகத்தியர் தமிழிற்கு இலக்கணம் வகுத்தது சிவனின் ஆணையால், முருகனின் துணையால் என்றெல்லவா நம்பியிருந்தோம். இவர் என்ன புதுக்கதை விடுகிறார் என்று பலர் எண்ணியிருக்க கூடும். 

இனி அவலோகிதர் பற்றி சற்றுப்பார்ப்போம். அவலோகிதர் அல்லது அவலோகிதீஸ்வரர் அல்லது பத்மபாணி என்பது மஹாயான பௌத்தத்தில் சிவன் அல்லது பரம்பொருள் எனக்குறிப்பிடப்படும் தன்மைக்கு நிகரான தெய்வமாகும். 

மஹாயான பௌத்தகோட்பாட்டின் படி எல்லா உயிர்களும் அவலோகித புத்தரிடமிருந்தே வருகிறது. பின்னர் புத்தர் கூறிய விதிப்படி நடக்க போதிசத்துவன் ஆகி மீண்டும் புத்தருடன் கலக்கிறான். 

இதுவே அத்வைதமும் கூறுகிறது. 

இதையே சித்தர்களும் பேரொளி நிலையான சிவத்திலிருந்து 96 தத்துவங்கள் சூழ மனினாகிய உயிர் மீண்டும் சிவ வாசியோகத்தை கைக்கொள்ள மகாக்காரண சரீரமடைந்து சிவமாகிறான் என்கிறார்கள். 

மேலும் மஹாயான பௌத்தத்தில் சாதனைக்கு உபயோகிக்கப்படும் மூச்சு, மந்திரம், தெய்வங்கள் என்பவையே சித்தர் மார்க்கத்தில் வாசி, மந்திரம், உபாசனை தெய்வங்களாகின்றது. 

புத்தமித்திரனார் கூறியுள்ள "ஆயுங் குணத்தவ லோகிதன் பக்க லகத்தியன் கேட்டேயும் புவனிக் கியம்பிய தண்டமி ழீங்குரைக்க" என்ற இந்த செய்யுள் அடிகள் சித்தர் மார்க்கத்திற்கும் மஹாயான பௌத்தத்திற்கும் சாதனை (spiritual practice) ரீதியாக உள்ள தொடர்புகளுக்கு எடுத்துக்காட்டாகும். 

யோக சாதனையில் ஒருவனின் மனநிலைக்கு தக்க குருவின் துணையுடன் தெய்வங்களை உருவாக்கிக்கொண்டு தன்னில் இறைத்தன்மையை அடையக்கூடிய சுதந்திரம் உள்ளது. புத்த மித்திரனார் மஹாயான பௌத்த யோகப்பயிற்சி முறைகளான ஆனாப்பானா சதி, விபசனா என்பவையும் மந்திர யோகமும் பயின்றிருக்க கூடியவராக இருந்திருப்பார் என்பதில் ஐயமில்லை என்பதுடன் தமிழ் நாட்டில் வழக்கில் இருந்த அகத்திய மகரிஷியின் வாசி சிவ யோகங்கள் சரியாக புத்தர் உபதேசித்ததுடன் ஒத்துப்போவதைக் கொண்டு அகத்தியரும் சிவனார் ஆணைக்கு இணங்க வாசி சிவயோகத்தை பயிற்சித்து தமிழ் இயற்றியதையும் அறிந்து தமது பயிற்சி சாதனை நெறியும் அகத்தியர் கூறிய சாதனை நெறியும் அடிப்படையில் ஒன்றாக இருப்பது கண்டு அகத்தியர் அவலோகிதரின் ஆணைக்கு இணங்க தமிழ் இலக்கணம் வகுத்தார் என்று கூறியிருக்கலாம் என்பதே எமது துணிபு. 

அகத்தியரும் புத்த மித்திரனாரும் ஒரே யோக முறைகளை பயின்றிருப்பார்கள் என்பதற்கான ஆதாரம் வீரசோழியத்தின் முதலாவது பாயிரச்செய்யுளில் இருக்கிறது. 

மிக்கவன், போதியின் மேதக்

கிருந்தவன், மெய்த்தவத்தால்

தொக்கவன், யார்க்குந் தொடரவொண்

ணாதவன், தூயனெனத்

தக்கவன் பாதந் தலைமேற்

புனைந்து தமிழுரைக்கப்

புக்கவன் பைம்பொழிற் பொன்பற்றி

மன்புத்த மித்திரனே.

இந்தப்பாயிரத்தில் "பாதந் தலைமேற் புனைந்து" என்ற வரிகள் முக்கியமானவை. இது பொதுவாக சித்தர் மரபில் குருபாதுகையை சஹஸ்ராரம் எனும் தலை உச்சியில் தியானிக்கும் மரபு! இதுபற்றிய விளக்கம் அகத்தியர் யோக ஞானத்திறவுகோல் பாடல்களில் விரிவாக காணலாம். மேலும் மஹாயான தியான முறைகளை சித்தர்களின் தியான சாதனை முறைகளுடன் ஒப்பிட்டு அறிந்து கோள்ளலாம். 

ஆக புத்த மித்திரனார் தனது ஆழமான யோகப்பயிற்சியால் தமிழ் சித்தர் மரபில் அகத்தியர் சிவன் எனப்போற்றிய அந்த மூல பரம்பொருளை தான் பயிற்சிக்கும் மஹாயன பௌத்த மரபின் மூல பரம்பொருளான அவலோகிதீஸ்வரராக உணர்ந்து தான் கற்ற தமிழும் அவரிடமிருந்து வெளிவந்தாக உருவகித்து பாடியுள்ளார். 

மேற்பரப்பு ஆய்வில் புத்தமித்திரனார் கற்பனையில் ஏற்றிப்பாடியது போல் இருந்தாலும் ஆழத்தில் உண்மையை அனுபவத்தில் உணர்ந்து பாடியுள்ளார் என்பதை சித்தர் மார்க்க சாதனை புரிபவர்களும், மஹாயான பௌத்த தியானப்பயிற்சி அறிந்தவர்களுக்கும் உணர்வர்!