ஸ்ரீ அரவிந்தரின் தெய்வீக வாழ்க்கை வாசிப்புக்கள

மனிதனின் சிந்தனை விழிப்புணர்வு எண்ணம், துன்பங்களில் இருந்து விடுபடல், மனித எண்ணம் அடையக்கூடிய அதியுயர் நிலை, மனித உடலில் தெய்வ சக்தியை விழிப்படைய வைத்தல், தன்னை அதியுயர் சீரான தன்மையுடையவனாக ஆக்குதல், தூய உண்மை, கலப்பற்ற ஆனந்தம், இரகசியமான அம்ருதத்துவம் ஆகியபற்றியவை. 

பண்டைய மனித அறிவின் உதயம் இந்த சிந்தனை பற்றி அதிக தகவல்களை கூறுகின்றது. இன்றைய மனிதனின் தேடலும் வெளிப்புற விஷய ஞானத்தில் இருந்து விடுபட்டு இத்தகைய உண்மைகளை தேடுவதிலேயே ஆர்வம் செல்வதை அவதானிக்கலாம். 

பண்டைய ஞானத்தின் சூத்திரம் கடவுள், ஒளி, விடுதலை, அம்ருதத்துவம் ஆகிய நான்கினை விளக்கியே நிற்கிறது. 

இதைப்பற்றி தொடர்ச்சியாக ஆராய்ந்த இலட்சியவாதிகள் இவற்றை அடைவதற்கான வழி சாதாரண உலக அனுபவத்துடன் முரண்படுவதையும்,  இந்த உயர்ந்ததும், ஆழமானதுமான உறுதிமொழி மனிதனின் பொது அனுபவத்திலிருந்து அசாதாரணமாக இருப்பதையும், இதை மனித குலம் அடைவதற்கு, தமது குழுக்கள் புரட்சிகரமான தனிமனித முயற்சியா அல்லது பரிணாம வளர்ச்சியால் ஏற்படும் பொது வளர்ச்சியா சிறந்தது என ஆராய தலைப்பட்டனர். 

இந்தப்பாதையை அறிவதற்கும், தெரிவதற்கும் மிருக குணமும் ஆணவமும் உள்ள இந்த உணர்வில் தெய்வ தன்மையி விழிப்பிக்கவும், எமது தெளிவற்ற மெலிதான ஒளியுள்ள மனதை அதியுயர் பிரகாசமான உயர் ஒளியாக மாற்றுவதற்கும், அமைதியை கட்டமைக்கவும், தற்காலிகமான அழுத்தத்தையும் உணர்ச்சிகளால் வரும் துன்பத்தை தீர்க்கவும், பூரண விடுதலையை அடையவும், இயந்திரத்தனமான வாழ்க்கையில் இருந்து விடுபடவும், இறப்படையும், மாறும் இந்த உடலில் அம்ருதத்துவத்தை அடையவும் ஜடத்தில் இறை சக்தி உண்டென்பதும், இயற்கையில் புவியின் பரிணாம கூர்ப்பாகவும்  அமைக்கப்பட்டுள்ளது. 

சாதாரண லௌகீக புத்திக்கு , எது தனது எல்லையையும், அதன் சாத்தியங்களையும் தனது அனுபவத்திற்குள் மட்டும் அறியக்கூடியதாக உணர்வு உள்ளதோ அது தான் அறியாத உணராத ஒரு உண்மையுடன் முரண்படும். இத்தகைய புத்தி தான் அறிந்தது மட்டுமே அதன் நம்பகத்தன்மைக்கு உறுதி அளிக்கும். 

தொடரும் (???)