பகவத் கீதை - யோக விளக்கம் 01

பகவான் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணர் கூறுகிறார்..

"யதா யதாஹி தர்மஸ்ய க்லானிர்-பவதி பாரத

அப்யுத்தானம் அதர்மஸ்ய ததாத்மானம் ஸ்ருஜாம்யஹம்"

அர்ஜுனா! உலகில் தர்மம் குறைந்து, அதர்மம் மேலோங்கும் போதெல்லாம் என்னை நான் பிறப்பித்துக் கொள்கிறேன்.

"பரித்ராணாய ஸாதூனாம் விநாசாய ச துஷ்க்ருதாம்

தர்ம-ஸம்ஸ்தாபனார்தாய சம்பவாமி யுகே யுகே!"

நல்லவர்களைக் காப்பதற்கும், தீயவர்களை அழிப்பதற்கும், தர்மத்தை நிலை நாட்டுவதற்கும் நான் யுகங்கள் தோறும் அவதரிக்கிறேன்.

மேலே உள்ள பகவத்கீதை சுலோகங்களை படித்து விட்டு உலகில் அதர்மம் நடக்கம் போது வானத்தில் இருந்து கிருஷ்ணன் வெள்ளைக்குதிரையில் வருவான் என்று கற்பனை செய்து கொண்டு இருப்பவர்கள் பலர். இப்படி பக்தியால் கெஞ்சி கூத்தாடி இறைவனிடம் தம் பிரச்சனைகளை கொட்டி விடலாம் என்று நினைப்பவர்களும் ஸ்ரீ க்ருஷ்ணன் என்ன சொல்ல வருகிறான் என்பது அதிர்ச்சியாக இருக்கும்.

யார் க்ருஷ்ணன்?

எமக்குள் உயிராய் இருக்கும் இறையே க்ருஷ்ணன், அந்த உயிர் வெளிப்படுத்தும் அறிவே க்ருஷ்ணன் (பிரமாணம் பகவத்கீதை (அத்தியாயம் ஏழு: ஞான விஞ் ஞான யோகம், பூரணத்தின் ஞானம் 7.21 : எல்லோரது இதயத்திலும் நான் பரமாத்மாவாக இருக்கிறேன், 7.8: மனிதரில் திறமையாகவும் இருப்பது நானே.)

யார் அர்ஜுனன்?

மாயையின் வசப்பட்டு, தமஸ் நிறைந்த எமது மனமே அர்ஜுனன்,

எது உலகு?

நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம், மனம், புத்தி, அஹங்காரம்—இந்த எட்டும் சேர்ந்ததே  மனிதனே உலகு.

எங்கு தர்மம் குறைகிறது?

ஒவ்வொரு மனிதனிலும் அவன் உடலும் மனமும் சேர்ந்த அவனது உலகிற்குள் சத்துவ, ராஜோ தமோ குணத்தால் தான் செய்ய வேண்டிய காரியத்தில் சிரத்தை குறையும் போது “அவனுக்குள்” தர்மம் குறைகிறது.

தர்மம் என்பது என்ன?

உலகும் தானும் ஒத்திசைவாக இயங்க ஒருவன் கடைப்பிடிக்கவேண்டிய மன, உடல் நியதிகள்.

அதர்மம் என்பது என்ன?

எது தானும் உலகும் ஒத்திசைவாக இயங்க தடையாக இருக்கிறதோ அதுவே அதர்மம்.

நல்லவர் யார்?

தர்மத்தின் வழி (மேலே கூறிய வரைவிலக்கணப்படி) சிந்திக்கும் எண்ணங்களும் அவற்றை உருவாக்கும் மனத்தின் ஒரு பாகம்.

தீயவர் யார்?

மனதையும் உடலையும் உலகுடன் ஒத்திசைவாக்காமல் அதர்ம வழி எண்ணத்தை உண்டுபண்ணு எமது மனத்தின் ஒரு பாகம்.

தர்மத்தை நிலை நாட்டுவதற்கும் நான் யுகங்கள் தோறும் அவதரிக்கிறேன் என்பதன் விளக்கம் என்ன?

ஒவ்வொருவருடைய மனம் தர்மத்தில் இருந்து விலகி அதர்மத்தில் குழம்பும் போது ஒவ்வொருவருக்குள் உயிராய் இருக்கும் க்ருஷ்ணன் அறிவாய் மனதில் தோன்றி ஒவ்வொருவரையும் தர்ம வழி செலுத்துவதே இயற்கையின் நியதி!

ஆக இந்த சுலோகத்தின் பொருள் க்ருஷ்ணன் எங்கோ பிறந்து கத்தி எடுத்துக்கொண்டு வந்து தீயவர்களை கொல்வான் என்று தீவிரவாத எண்ணத்துடன் எண்ணாமல், ஒவ்வொருவரும் தமக்குள் அறிவாய் விளங்கும் உயிரின் ஆற்றலைக்கொண்டு தமது மனத்தில் உதிக்கும் அதர்ம எண்ணத்தை அழித்து தர்ம எண்ணத்தை நிலை நாட்டவேண்டும் என்பதே இதன் பொருள்.

நான் அவதரிப்பேன் என்பதன் பொருள் உயிரான இறை அறிவால் மனதில் வழி வெளிவருவேன் என்பதே!