மனிதனும் பிரபஞ்ச தொடர்பும்

முதலாவது அத்தியாயம் மனிதனுக்கும் பிரபஞ்சத்திற்கும் இடையில் உள்ள தொடர்பு எப்படியானது பற்றிய மெய்யியலை மேற்கத்தேய மனது எப்படி உருவாகிறது என்ற உதாரணத்துடன் ஆரம்பிக்கிறார். 

மேற்கத்தேய மெய்யியலின் ஆரம்பம் கிரேக்கம். கிரேக்கத்தைப் பற்றிய அறிமுகத்தை இப்படி ஆரம்பிக்கிறார். புராதன கிரேக்க நாகரீகம் சுவர்களுக்கு நடுவே வளர்ந்தது என்ற உவமானத்தோடு தனது மெய்யியல் பிரச்சனையை ஆரம்பிக்கிறார். எல்லா நாகரீகங்களும் சுவர்களையும், கட்டுமானங்களையும் கொண்டிருக்கிறது தான். ஆனால் இந்தச் சுவர்கள் மனித மன உருவாகத்தில் பங்குபெறுகிறது என்பது தான் தாகூரின் அடிப்படைக் கருதுகோள்! இந்தச் சுவர்கள் மனித மனத்தில் ஒவ்வொன்றையும் பிரித்து ஆளும் மன நிலையை உருவாக்குகிறது என்று தாகூர் கூறுகிறார்.

சுவர்க்கலாச்சாரத்தின் நீட்சியை இன்று நாம் நகரங்களில் apartment கலாச்சாரமாகக் காண்கிறோம். இதன் தன்மை 

1) சுவர்களை ஏற்படுத்துவதன் மூலம் எம்மிடம் தனிப்பட்ட பெறுமதிமிக்க ஒன்று இருக்கிறது, அதைப் பாதுகாக்க நாம் சுவரை எழுப்ப வேண்டும் என்ற எண்ணத்தைத் தோற்றுவிக்கிறது. 

2) இந்த அடிப்படைப் பிளவு பிறகு நாட்டினைப் பிரிக்க, அறிவினைப் பிரிக்க, மனிதர்களைப் பிரிக்க, இயற்கையைப் பிரிக்க என்று பிளவுபட்ட மன நிலைக்குக் காரணமாகிறது. 

3) இப்படிப் பிளவுபடுத்தி தடைகளை நாமே உருவாக்கி விட்டு பிறகு அந்தத் தடைகளை உடைக்க நாம் போராடுகிறோம் என்று தினசரி சண்டையிட்டுக் கொண்டிருக்கிறோம். 

கிரேக்க மெய்யியலால் உருவாகிய மேற்கத்தேய சிந்தனை முறை, கல்விமுறையால் இந்த வழுவை நாம் இன்று எல்லாத்துறைகளிலும் காண்கிறோம். அனைத்தையும் பகுத்து desect செய்து பிளவுபட்டவர்களாகவே சிந்திக்கிறோம். 

ஆனால் பாரத வாழ்வியல் ஆரண்யங்கள் எனப்படும் இயற்கையுடன் ஒன்றுபட்ட நாகரீகமாக வளர்ந்தது. இந்த நாகரீகத்தின் பிறப்பிலிருந்தே இது இயற்கையுடன் பின்னிப்பிணைந்த வாழ்க்கை முறையைக் கொண்டிருந்தது. வாழ்க்கையில் எல்லா அமிசங்களிலும் இயற்கை உறவு கொண்டிருந்தது. இத்தகைய இயற்கையுடன் இயைந்த வாழ்க்கையை மனித புத்திசாலித்தனத்தைப் பயன்படுத்தாமல் வாழும் அறிவுத்திறனை மழுங்கடிக்கும், இருப்புத்தரங்களை குறைக்கும், முன்னேற விரும்பாத வாழ்க்கை முறையாக இருக்கிறது என்று நினைக்கலாம். ஆனால் புராதன இந்தியாவின் இந்த ஆரண்ய வாழ்க்கை மனித மனதை கட்டுப்படுத்தி தனதாக்கி வெல்லவில்லை. மனதின் ஆற்றலைக் குறைக்கவில்லை. அது மனதை ஒரு திசையில் செலுத்தி ஒருமைப்படுத்தும் ஆற்றலைக் கொடுத்தது. 

இயற்கையின் உயிரோட்டமான வளர்ச்சியுடன் தொடர்ச்சியாகத் தொடர்பில் இருந்ததால், அவனால் தன்னைச் சுற்றி எழுப்பப்பட்ட சுவர்களினால் கட்டுப்படுத்தப்பட்ட அதீத இச்சையால் பாதிக்கப்பட்டாத ஒருவனாக அவனால் இருக்க முடிந்தது. அவனுடைய நோக்கம் அறிவைச் சேகரிப்பதல்ல! அவன் தன்னுடைய உணர்வினைப் பெருக்கி தன்னை வளர்த்து எல்லைகளைத் தாண்டி விரிவதாக இருந்தது. 

அவன் உண்மை என்பது எல்லாவற்றையும் அடக்கிய முழுமை என்ற பார்வையைப் பெற்றான். அண்மையில் சைவ சித்தாந்தம் வளர்க்கிறோம் என்று சைவத்தை எல்லாம் அடக்கிய ஒன்றாக உணராமல், இது சைவம் அல்ல, என்று எல்லாவற்றையும் பிளவுபடுத்திப் பார்க்கும் கிரேக்க மெய்யியல் சிந்தனை சைவம் சிலர் உருவாக்கி வருவதை நாம் அவதானிக்கக் கூடியதாக இருக்கிறது.

இந்த அத்தியாயத்தின் ஆரம்பத்தில் மேற்கத்தேய கிரேக்க மெய்யியல் சுவர்களால் மட்டுப்படுத்தப்பட்டதை அறிவதையே முதன்மையாகக் கொண்டு செயல்பட இந்திய மெய்யியல் ஆரண்ய மெய்யியலாக இயற்கையுடன் ஒன்றுபட்டு தொடர்புற்று தனது உணர்வினை வளர்ப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டது என்ற அடிப்படையை விளக்குகிறார்.