மலையகத்தின் கற்றல் நிலை

பெருந்தோட்ட மலையகத்தின் கல்வி நிலை பற்றி எமது சிங்கள சகோதரர் கயான் யதேஹி - ගයාන් යද්දෙහි இன் ஆய்வுக்கட்டுரை தமிழில் 

தலைப்பு: இலங்கையின் மற்ற பகுதிகளை விட பத்து மடங்கு பெருந்தோட்டப் பிள்ளைகள் படிப்பை நிறுத்துகிறார்கள்!

கட்டுரையைப் பகிர்ந்த மல்லியப்புசந்தி திலகர் திலகர் அண்ணாவிற்கு நன்றி! 

சுடச்சுட மொழிபெயர்ப்பு நல்கிய google translator இற்கு கோடானுகோடி நன்றிகள்!

பகுதி - 01

____________

தற்போது நிலவும் பொருளாதார நெருக்கடியை கருத்தில் கொண்டு, பெற்றோர்கள் கல்விச் செலவுகளை தாங்க முடியாமல் பள்ளியை விட்டு வெளியேறும் குழந்தைகள் குறித்து தீவின் பல்வேறு பகுதிகளில் இருந்து செய்திகள் வந்தன. பெருந்தோட்டம் தொடர்பான கடுமையான சமூக நெருக்கடியாக இது மாறியுள்ளது. அது பற்றிய ஆய்வின் முடிவுதான் இந்தக் கட்டுரை.

___________________

இந்த ஆண்டு சிவானொளி பாதமலை சீசன் தொடங்கியுள்ள நிலையில், கல்விக்காக அதிக செலவு செய்யும் அளவுக்கு அம்மாவிடம் பொருளாதார பலம் இல்லாததால் பள்ளிக்கு விடைபெற்றார் ராமலிங்கம் ரமேஷ். ரமேஷ் குடும்பத்தில் மூத்தவர் மற்றும் ஐந்து இளைய சகோதரர்களைக் கொண்டிருந்தார். ரமேஷின் தந்தை நோய்வாய்ப்பட்டு வீட்டிலேயே இருந்ததை அடுத்து, 42 வயதான தாய் குடும்ப பாரத்தை ஏற்றார். ரமேஷ் பள்ளிக்குச் செல்வதை நிறுத்திவிட்டு, சிவானொளி பாதமலை யாத்ரீகர்களுக்கு 'கொடு பாக்கெட்' விற்கத் தொடங்கினார். 'கொடு பாக்கெட்' என்பது முதன்முறையாக சிறீபா யாத்திரிகர்களுக்கான ஊசிகள், நூல் மற்றும் சிறிய குச்சி உள்ளிட்ட உபகரணங்களின் தொகுப்பாகும். இவற்றை வாங்கிக் கொண்டு மோசடி செய்பவர்களில் பெரும்பாலானோர் தேர்வில் வெற்றி பெற பெற்றோர்களால் சிவானொளி பாதமலை யாத்திரைக்கு வரும் மாணவர்களே!

“சாதாரண தரம் வரைதான் படிச்சேன்..அதுக்கு மேல் செலவு செய்ய அம்மாவுக்கு சக்தி இல்லை.. அக்கா, அண்ணன் அஞ்சு பேரோட புத்தகம், இதர விஷயங்களுக்கு நிறைய காசு செலவாகும்.. எப்படியும் ஸ்கூலுக்கு அனுப்பணும்னு நினைச்சு நிறுத்திட்டேன். தோட்டத்தில் உள்ள பல பிள்ளைகள் படிக்க விரும்பினாலும் பாடசாலை செல்வதை நிறுத்த வேண்டியுள்ளது. பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளே இதற்குக் காரணம்..."

ஒரு புத்தகத்தின் விலை Rs12,000!

காளி கணேசம்மாவுக்கு இன்னும் நாற்பது வயதுதான் ஆனாலும் அதைவிட வயது அதிகமாகத் தெரிகிறார். நான்கு பிள்ளைகளின் தாயான கணேசம்மா பன்னிரெண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் தனது இளைய குழந்தையைப் பெற்றெடுத்தார். அவள் மஸ்கெலியாவின் நியூ ஃபாக் மோர் பிரிவில் சிரிபாத மலையை நோக்கிய உயரமான இடத்தில் ஒரு லைன் அறையில் வசிக்கிறாள்.அரணாலு பூமியை முத்தமிட்டு சூரிய அஸ்தமனத்தில் திரும்புவதற்கு முன்பு அவள் அன்றைய வேலைக்காக புறப்படுகிறாள். இதற்கு ஓராண்டுக்கு முன், கணேசம்மாவின் கணவர், தோட்டத்தில் மரங்களைப் பறித்து சம்பாதித்த பணம், உணவுக்கு போதாததால், கொழும்பில் கூலி வேலைக்கு சென்று விட்டார். தான் பட்ட துன்பங்களை தன் பிள்ளைகளுக்குக் கொடுக்காமல் இருக்க, அவர்களுக்கு நல்ல கல்வியைக் கொடுக்க வேண்டும் என்று சக்சுதாவுக்குத் தெரியும், ஆனால் தீராத பொருளாதாரச் சிக்கல்கள் கணேஷம்மாவின் கனவுகளை மங்கச் செய்யும் அளவுக்கு வலுவாகிவிட்டன.

சந்திரா மோர்கன் சந்தியாவுக்கு 16 வயது. நியூ ஃபாக் மோர் தோட்டத்தில் 11ம் ஆண்டு படித்து வரும் அவள், இந்த ஆண்டு பொதுத்தேர்வுக்குத் தயாராகி வருகிறாள். “எனது வகுப்பில் 37 பேர் படிக்கின்றனர்.சுமார் ஐந்து மாணவர்கள் பள்ளிக்கு வருவதில்லை.வீட்டில் பொருளாதார பிரச்சனையால் ஏதாவது வேலைக்கு செல்வதாக சொல்கிறார்கள்.வாரத்தில் ஓரிரு நாட்கள் பள்ளிக்கு வரும் மாணவர்களும் உண்டு. கூடுதல் வகுப்புக்கு சென்றால் மஸ்கெலியா நகருக்கு தான் செல்ல வேண்டும்.அண்டாளையில் இருந்து மஸ்கெலிக்கு பஸ்சில் செல்ல 120 ரூபாய்.அங்கு செல்ல 240 ரூபாய்.டியூஷன் வகுப்புகளுக்கு சென்றால் இன்னும் நிறைய பணம் வேண்டும். . தோட்டத்தில் வேலை செய்யும் என் அம்மாவால் செலவு செய்ய முடியாது, அதனால் அவர் வகுப்புகளுக்கு செல்லவில்லை." அவள் சொன்னாள்.

பெருமாள் கணேசன் (58) உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருக்கிறார். அவரால் வழக்கம் போல் தோட்டத்தில் விடாமுயற்சியுடன் வேலை செய்ய முடியாது. இவரது மகன் கணேசன் ரகுருவன் வயது 16. “என் மகன் காட்மோர் தமிழ் கல்லூரியில் படித்து கடந்த ஆண்டு பொதுத்தேர்வு எழுதி, கணிதம் மற்றும் ஆங்கிலத்தில் தோல்வியடைந்தான். மீண்டும் தேர்வு எழுத வேண்டுமானால் கூடுதல் வகுப்புகளுக்குச் செல்ல வேண்டும். செலவு செய்ய பணமில்லை. அதனால இப்போ என் மகன் தோட்டத்துக்கு வேலைக்குப் போறான்..." என்று சோகத்துடன் கூறுகிறார் கணேசன்.

இக்குழந்தைகளின் தலைவிதியை மாற்றியமைக்க நீண்டகாலமாக பாடுபட்டு வருகிறார் ஓய்வுபெற்ற தலைமையாசிரியர் திரு.பழனியாண்டி மோகன் (62). "எஸ்டேட் பள்ளிகளில் பல குழந்தைகள் வாரத்தில் ஐந்து நாட்கள் பள்ளிக்கு வருவதில்லை. பெரும்பாலான தோட்டங்களில் உள்ள பள்ளிகளில் முதன்மை பிரிவு மட்டுமே உள்ளது. அதையும் தாண்டி வகுப்புகளில் படிக்கும் குழந்தைகள் பஸ்சில் பள்ளிக்கு செல்ல வேண்டும். பஸ் கட்டணம் உயர்த்தப்பட்டது. கோவிட் காலத்தில் இருக்கைகளின் எண்ணிக்கைக்கு பயணிகள் அழைத்துச் செல்லப்பட்டனர்.பின்னர் டீசல்.பேருந்து கட்டணம் உயர்த்தப்பட்டபோது பேருந்து கட்டணம் இன்னும் உயர்ந்தது.இதனால் இன்று பேருந்தில் ஒரு நிறுத்தத்திற்கு 28 ரூபாய் வசூலிக்கின்றனர்.இதன் குழந்தைகள் தோட்டம் ஐந்தாம் வகுப்பு வரை பள்ளிக்கு வரும்.தோட்டத்தில் உள்ள பள்ளிக்கு செல்லும் போது பஸ் கட்டணம் கிடையாது.அதை தாண்டிய வகுப்புகளில் தான் குழந்தைகள் பள்ளிக்கு செல்வதை நிறுத்துகின்றனர்.ஆறாம் வகுப்புக்கு.வயது வந்ததும். ,குழந்தைகளுக்கு குடும்ப பொருளாதார நிலை பற்றிய புரிதல் கிடைக்கும்.சிறு வயதிலேயே குழந்தைகளுக்கு பல ஆசைகள் இருக்கும்.இவற்றை நிறைவேற்ற பணம் வேண்டும்.வீட்டில் இருந்து பணம் கிடைக்காத போது அந்த பணத்தை வாடகை கொடுத்து சம்பாதிக்க இந்த குழந்தைகள் ஆசைப்படுகின்றனர். அவர்களின் பள்ளிப் பயணம் இப்படித்தான் முடிகிறது.

பெரும்பாலான மக்கள் பசியுடன் வருகிறார்கள்

அதிபர் சுப்பையா பிரபாகரன்

சாமிமலை ஓலாட்டன் கல்லூரி முதல்வர் சுப்பையா பிரபாகரன் கூறியதாவது: தற்போது உடற்பயிற்சி புத்தகம், பேனா, பென்சில் உள்ளிட்ட உபகரணங்களின் விலை பல மடங்கு உயர்ந்துள்ளது.மறுபுறம் போக்குவரத்து கட்டணமும் அதிகரித்துள்ளது.தோட்ட குடும்பங்களின் பெற்றோரால் முடியாது. இந்த கூடுதல் தொகையை வாங்குங்கள்.பள்ளி சீருடை வாங்க 1,500 ரூபாய்.2,000 செலவழிக்க வேண்டும்.பெரும்பாலும், குடும்ப பொருளாதார பிரச்னையால், பையன்கள் பள்ளி செல்வதை நிறுத்தி விடுகின்றனர்.ஒரு குடும்பத்தில் நான்கு குழந்தைகள் இருந்தால், பெற்றோர். நால்வரையும் பள்ளிக்கு அனுப்பும் அளவுக்கு பண பலம் இல்லை.சில குழந்தைகள் பள்ளிக்கு வந்து மதிய வேளையில் உண்ணாவிரதம் இருக்க தாய்மார்கள் குழந்தைக்கு சாப்பாடு கொடுக்க வேண்டும்.அப்பாவுக்கு பண வசதி இல்லை.இந்த குழந்தைகள் வகுப்பை விட்டு வெளியேறும் போது மற்ற குழந்தைகள் வகுப்பில் உள்ளனர். சாப்பிடுகிறார்கள். இது தொடரும் போது, அவர்கள் பள்ளி பயணத்திற்கு விடைபெறுகிறார்கள்."

பள்ளிக்கு செல்ல இந்த பஸ் கட்டணத்தை குழந்தைகள் மட்டுமல்ல, ஆசிரியர்களும் தாங்க முடியாது. நியூ கார்ட்மோர் கல்லூரியின் ஆசிரியை திருமதி தவ மனோஹரி கூறினார். "பள்ளிக்குச் செல்ல ஒரு நாளைக்கு 200 ரூபாய் செலவாகும். தொலைதூரத்தில் இருந்து வரும் ஆசிரியர்கள் உள்ளனர். எனது சம்பளத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கு பேருந்துகளுக்குச் செல்கிறது. பேருந்தைத் தவறவிட்டால் 1,000 ரூபாய் வீல் செலுத்த வேண்டும். காரணமாக. பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளுக்கு பல தோட்டத் தொழிலாளர் குடும்பங்களின் தாய்மார்கள் வெளிநாடு சென்றுள்ளனர்.வேலை தேடி கொழும்பு செல்கிறார்கள்.அப்படியானால் பிள்ளைகள் தாய் அல்லது தந்தையின் வயதான பெற்றோரிடம் வளர்கின்றனர்.குழந்தைகள் அவர்கள் சொல்வதை கேட்பதில்லை.காரணம். இதில், படிப்பை பாதியில் நிறுத்திவிட்டு அலைந்து திரியும் குழந்தைகள் ஏராளமாக உள்ளனர்.கடந்த முறை எங்கள் பள்ளியில் பொதுத்தேர்வுக்கு 47 குழந்தைகள் விண்ணப்பித்தனர்.ஆனால் 37 பேர் மட்டுமே தேர்வெழுதினர்.உறுதிப்படுத்த இதுவே சிறந்த சான்று. இடைநிலை வகுப்புகளில் குழந்தைகளின் இடைநிற்றல் அதிகரித்துள்ளது..."

பெருந்தோட்டப் பாடசாலையில் கல்வி கற்று பல்கலைக்கழகத்திற்குள் பிரவேசித்து தற்போது பேராதனைப் பல்கலைக்கழகத்தில் பொருளாதாரம் மற்றும் புள்ளிவிபரவியல் பிரிவில் பேராசிரியராகப் பணிபுரியும் திரு.விஜய் சந்திரன் இந்தப் பிரச்சினை குறித்து பல முக்கியமான அவதானிப்புகளைச் சுட்டிக்காட்டினார்.

தொடரும்....