ஆய்வுகளைச் சமூக மயப்படுத்தல்

கடந்த சில நாட்களுக்கு முன்னர் பல்கலைக்கழக கற்றறிவாளர் ஒருவருடன் ஒரு உரையாடல். நாம் இருவரும் ஆரம்ப கால சூழலியல் ஆய்வாளர்கள்! ஒரு சாலை சூழலியல் மாணாக்கர்கள்! 

அண்மையில் மிகப்பெரிய முக நூல் பிரச்சனையாக தொல்பொருள்திணைக்களத்தின் நடவடிக்கைகள் பற்றி உரையாடினோம். நூலகர் என்ற வகையில் ஆவணப்படுத்தலின் அவசியம் அறிந்தவர். 

நாம் ஆய்வுகள் என்றால் பல்கலைக்கழகமும், கலாநிதிகளும் என்று சட்டம் போட்டுவிட்டு பல்கலைக்கழகம் ஏதாவது செய்யும் என்று இலவு காத்த கிளியாக காத்திருந்தால் பல்கலைக்கழக்த்தில் இருப்பவர் பேராசிரியர் பதவிக்கு எத்தனை இந்த ஜெர்னல் போட்டால் எத்தனை புள்ளி கிடைக்கும், இதற்கு மேல் நான் ஏன் கஷ்டப்படவேண்டும் என்ற நினைப்பில் தான் இருக்கிறார்கள்.

நாம் தொல்லியல், சமூக, சுவடியல் ஆய்வுகளை நூலகம் திட்டம் {https://noolaham.org} போன்று சமூக மயமாக்க வேண்டும். ஆர்வமுள்ள இளைஞர்களை உள்வாங்கி சரியான பயிற்சி கொடுத்து, தற்போதுள்ள தொழில் நுட்ப வசதிகளைக் கொண்டு செயற்படுத்த வேண்டும். 

ஒரு higher resolution mobile camera இருந்தால் இருக்கும் கல்வெட்டுக்களைத் தொடுவதற்கு அனுமதி கூட தேவையில்லை. AI தொழில் நுட்பத்தைக் கொண்டு வந்தால் கல்வெட்டினை வாசிப்பதற்கு நிபுணர் தேவையில்லை. முக நூலில் பகை வளர்க்கும், துவேஷம் தெளிக்கும் கருத்துக்களைப் பகிர்வதை விட்டு விட்டு ஆக்க பூர்வமாக செயற்பட வேண்டும். 

வடகிழக்கில் இருக்கும் தொல்பொருட் சின்னங்களைப் படித்து அதைப்பற்றி எழுதுவதற்குரிய ஆய்வாளர்கள் பல்கலைக்கழகங்கள் தாண்டி சமூக ஆய்வாளர்கள் அதிகம் உருவாக வேண்டும். 

இதைப்போல் இருக்கும் சுவடிகளை படித்து மின்னூலாக்கம் செய்து பகிரங்கப்படுத்த பல நூறு ஆய்வாளர்கள் உருவாக வேண்டும்.