னித மனத்தின், சிந்தனையின் முன்னேற்றமே ஒரு சமூகத்தின் முன்னேற்றம். ஒரு மனிதன் தனியனாகவும், சமூகமாகவும் எப்படி சிந்திக்கிறான் என்பதைப்பொறுத்தே அந்த சமூகத்தின் எதிர்காலம் தீர்மானிக்கப்படுகிறது.
மனித மனம் உயர்ந்த நோக்கத்தில் ஆர்வம் வைக்காமல் தனது பயம், பலவீனத்தினை உண்மை என்று நம்பி எடுக்கும் முடிவுகள் முன்னேற்றத்தை தடைப்படுத்தும் காரணிகளாகவும் சமுகத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியை பாதிக்கும் சம்பவங்களாகவும் மாறிவிடுகின்றன.
சிறுவயதில் தமிழ் பாடத்தில் படித்த ஔவையார் தனிப்பாடல் ஒன்று ஞாபகம் வருகிறது:
வரப்புயர நீருயரும்
நீருயர நெல்லுயரும்
நெல்லுயரக் குடியுயரும்
குடியுயரக் கோலுயரும்
கோலுயரக் கோனுயர்வான்
நீருயர நெல்லுயரும்
நெல்லுயரக் குடியுயரும்
குடியுயரக் கோலுயரும்
கோலுயரக் கோனுயர்வான்
இந்தப்பாடல் ஒரு பொருளியல் சூத்திரம் (Economic formula) என்றே சொல்லுவேன்.
ஒரு நாட்டின் வளர்ச்சியின் படிமுறையை சரியாக ஔவையார் படிமுறைப்படுத்தியுள்ளார்.
தனிமனிதனது வரப்பு எனும் விளைச்சல் நிலத்தில் சரியான விளைச்சல் வர அவன் தனது வளத்தை சரியாக பாதுகாத்து விளைச்சலைப் பெறவேண்டும். இப்படி வரப்பினை (வளத்தினை) சரியாக பாவித்தால் வளம் பெருகும் ( நெல்லுயுரும்), இப்படி நெல்லுயர்ந்தால் சமூகம் வளம் பெறும். சமூகம் வளம் பெற்றால் நாட்டின் ஒட்டுமொத்த பொருளாதாரம், வாழ்க்கைத் தரம் (செங்கோல்) உயரும். இப்படி உயர்ந்தால் நாட்டின் ஆட்சி சரியாக இருக்கும்.
No comments:
Post a Comment
எமது பதிவுகளை FaceBook இல் பகிர விரும்புவவர்கள் தகுந்த இணைப்புடன் பகிரவும். தமது தனிப்பட்ட வலைத்தளங்களில் பகிர விரும்புவபர்கள் தனிப்பட்ட மின்னஞ்சல் மூலம் அனுமதி பெற்று பகிரவும். எழுந்தமானமாக பிரதி செய்து பகிர்வது முறையான செய்கையாக கருதப்படமாட்டாது.